1 O zaman Eyüp RAB'bi söyle yanitladi:
2 "Senin her seyi yapabilecegini biliyorum, Hiçbir amacina engel olunmaz.
3 'Tasarimi bilgisizce karartan bu adam kim? Diye sordun. Kuskusuz anlamadigim seyleri konustum, Beni asan, bilmedigim sasilasi isleri.
4 "'Dinle de konusayim dedin, 'Ben sorayim, sen anlat.
5 Kulaktan duymaydi bildiklerim senin hakkinda, Simdiyse gözlerimle gördüm seni.
6 Bu yüzden kendimi hor görüyor, Toz ve kül içinde tövbe ediyorum." [1]
7 RAB Eyüp'le konustuktan sonra, Temanli Elifaz'a: "Sana ve iki dostuna karsi öfkem alevlendi" dedi, "Çünkü kulum Eyüp gibi hakkimda dogruyu konusmadiniz.
8 Simdi yedi boga, yedi koç alip kulum Eyüp'ün yanina gidin, kendiniz için yakmalik sunu* sunun. Kulum Eyüp sizin için dua etsin. Çünkü onun duasini kabul eder, aptalliginizin karsiligini vermem. Kulum Eyüp gibi hakkimda dogruyu konusmadiniz."
9 Temanli Elifaz, Suahli Bildat, Naamali Sofar gidip RAB'bin söyledigini yaptilar. RAB de Eyüp'ün duasini kabul etti.
10 Eyüp dostlari için dua ettikten sonra, RAB onu eski gönencine kavusturup ona önceki varliginin iki katini verdi.
11 Bütün erkek ve kiz kardesleri, eski tanidiklarinin hepsi Eyüp'ün yanina gelip evinde onunla birlikte yemek yediler. Acisini paylasip RAB'bin basina getirmis oldugu felaketlerden ötürü onu avuttular. Her biri ona bir parça gümüs, bir de altin halka verdi.
12 RAB Eyüp'ün sonunu basindan bereketli kildi. On dört bin koyuna, alti bin deveye, bin çift öküze, bin esege sahip oldu.
13 Yedi oglu, üç kizi oldu.
14 Ilk kizinin adini Yemima, ikincisinin Kesia, üçüncüsünün Keren-Happuk koydu.
15 Ülkenin hiçbir yerinde Eyüp'ün kizlari kadar güzel kizlar yoktu. Babalari, kardeslerinin yanisira onlara da miras verdi.
16 Bundan sonra Eyüp yüz kirk yil daha yasadi, ogullarini, dört göbek torunlarini gördü.
17 Kocayip yasama doyarak öldü.