1 Ne mutlu yoksulu düsünene! RAB kurtarir onu kötü günde.
2 Korur RAB, yasatir onu, Ülkede mutlu kilar, Terk etmez düsmanlarinin eline.
3 Destek olur RAB ona Yataga düsünce; Hastalandiginda sagliga kavusturur onu. [1]
4 "Aci bana, ya RAB!" dedim, "Sifa ver bana, çünkü sana karsi günah isledim!"
5 Kötü konusuyor düsmanlarim ardimdan: "Ne zaman ölecek adi batasi?" diyorlar.
6 Biri beni görmeye geldi mi, bos laf ediyor, Fesat topluyor içinde, Sonra disari çikip fesadi yayiyor.
7 Benden nefret edenlerin hepsi Fisildasiyor aralarinda bana karsi, Zararimi düsünüyorlar,
8 "Basina öyle kötü bir sey geldi ki" diyorlar, "Yatagindan kalkamaz artik."
9 Ekmegimi yiyen, güvendigim yakin dostum bile Ihanet etti bana.
10 Bari sen aci bana, ya RAB, kaldir beni. Bunlarin hakkindan geleyim.
11 Düsmanim zafer çigligi atmazsa, O zaman anlarim benden hosnut kaldigini.
12 Dürüstlügümden ötürü bana destek olur, Sonsuza dek beni huzurunda tutarsin.
13 Öncesizlikten sonsuza dek, Övgüler olsun Israil'in Tanrisi RAB'be! Amin! Amin!