1 Ya RAB, bütün yüregimle sana sükredecegim, Yaptigin harikalarin hepsini anlatacagim.
2 Sende sevinç bulacak, cosacagim, Adini ilahilerle övecegim, ey Yüceler Yücesi! [1]
3 Düsmanlarim geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
4 Çünkü hakkimi, davami sen savundun, Adil yargiç olarak tahta oturdun.
5 Uluslari azarladin, kötüleri yok ettin, Sonsuza dek adlarini sildin.
6 Yok olup gitti düsmanlar sonsuza dek, Kökünden söktün kentlerini, Anilari bile silinip gitti.
7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, Yargi için kurmustur tahtini;
8 O yönetir dogrulukla dünyayi, O yargilar adaletle halklari.
9 RAB ezilenler için bir siginak, Sikintili günlerde bir kaledir. [2]
10 Seni taniyanlar sana güvenir, Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
11 Siyon'da oturan RAB'bi ilahilerle övün! Yaptiklarini halklar arasinda duyurun!
12 Çünkü dökülen kanin hesabini soran animsar, Ezilenlerin feryadini unutmaz.
13 Aci bana, ya RAB! Ey beni ölümün esiginden kurtaran, Benden nefret edenler yüzünden çektigim sikintiya bak!
14 Öyle ki, övgüye deger islerini anlatayim, Siyon Kenti'nin kapilarinda Sagladigin kurtulusla sevineyim.
15 Uluslar kendi kazdiklari kuyuya düstü, Ayaklari gizledikleri aga takildi.
16 Adil yargilariyla RAB kendini gösterdi, Kötüler kendi kurduklari tuzaga düstü. -Higayon
17 Kötüler ölüler diyarina gidecek, Tanri'yi unutan bütün uluslar...
18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, Mazlumun umudu sonsuza dek kirilmayacak.
19 Kalk, ya RAB! Insan galip çikmasin, Huzurunda yargilansin uluslar!
20 Onlara dehset saç, ya RAB! Sadece insan olduklarini bilsin uluslar.