List do Galatów jest dziewiątą księgą Nowego Testamentu. Jest to list apostoła Pawła do wielu wspólnot wczesnochrześcijańskich w Galacji. Uczeni sugerowali, że jest to albo rzymska prowincja Galacja w południowej Anatolii, albo duży region zdefiniowany przez grupę etniczną Celtów w centralnej Anatolii.
W tym liście Paweł zajmuje się głównie kontrowersją wokół Chrześcijan pogańskich i Prawa Mojżeszowego w Wieku Apostolskim. Paweł twierdzi, że pogańscy Galacjanie nie muszą trzymać się zasad Prawa Mojżeszowego, zwłaszcza religijnego obrzezania mężczyzn, poprzez kontekstualizowanie roli prawa w świetle objawienia Chrystusa. List do Galatów wywarł ogromny wpływ na historię chrześcijaństwa, rozwój teologii chrześcijańskiej i badania apostoła Pawła.
Centralny spór w liście dotyczy kwestii, w jaki sposób poganie mogli nawrócić się na chrześcijaństwo, co pokazuje, że list ten został napisany na bardzo wczesnym etapie historii Kościoła, kiedy zdecydowaną większość chrześcijan stanowili żydowscy lub żydowscy prozelici, których historycy określają jako żydowscy chrześcijanie. Inną wskazówką, że list jest wcześnie, jest to, że nie ma w nim żadnej wzmianki o rozwiniętej organizacji w obrębie całej społeczności chrześcijańskiej. To stawia to za życia samego Pawła.