1 Ishak Yakup'u çagirdi, onu kutsayarak, "Kenanli kizlarla evlenme" diye buyurdu,
2 "Hemen Paddan-Aram'a, annenin babasi Betuel'in evine git. Orada dayin Lavan'in kizlarindan biriyle evlen.
3 Her Seye Gücü Yeten Tanri seni kutsasin, verimli kilsin, soyunu çogaltsin; soyundan halklar türesin. [1]
4 Ibrahim'i kutsadigi gibi seni ve soyunu da kutsasin. Öyle ki, Tanri'nin Ibrahim'e verdigi topraklara -üzerinde yabanci olarak yasadigin bu topraklara- sahip olasin."
5 Ishak Yakup'u böyle ugurladi. Yakup Paddan-Aram'a, kendisinin ve Esav'in annesi Rebeka'nin kardesi Aramli Betuel oglu Lavan'in yanina gitmek üzere yola çikti.
6 Esav Ishak'in Yakup'u kutsadigini, evlenmek üzere Paddan-Aram'a gönderdigini ögrendi. Ayrica Yakup'u kutsarken, babasinin, "Kenanli kizlarla evlenme" diye buyurdugunu, Yakup'un da annesiyle babasini dinleyip Paddan-Aram'a gittigini ögrendi.
7 (#28:6)
8 Böylece babasinin Kenanli kizlardan hoslanmadigini anladi.
9 Ismail'in yanina gitti. Ibrahim oglu Ismail'in kizi, Nevayot'un kizkardesi Mahalat'la evlenerek onu karilarinin üzerine getirdi.
10 Yakup Beer-Seva'dan ayrilarak Harran'a dogru yola çikti.
11 Bir yere varip orada geceledi, çünkü günes batmisti. Oradaki taslardan birini alip basinin altina koyarak yatti.
12 Düste yeryüzüne bir merdiven dikildigini, basinin göklere eristigini gördü. Tanri'nin melekleri merdivenden çikip iniyorlardi. [2] [3]
13 RAB yanibasinda durup, "Atan Ibrahim'in, Ishak'in Tanrisi RAB benim" dedi, "Üzerinde yattigin topraklari sana ve soyuna verecegim.
14 Yeryüzünün tozu kadar sayisiz bir soya sahip olacaksin. Doguya, batiya, kuzeye, güneye dogru yayilacaksiniz. Yeryüzündeki bütün halklar sen ve soyun araciligiyla kutsanacak. [4]
15 Seninle birlikteyim. Gidecegin her yerde seni koruyacak ve bu topraklara geri getirecegim. Verdigim sözü yerine getirinceye kadar senden ayrilmayacagim."
16 Yakup uyaninca, "RAB burada, ama ben farkina varamadim" diye düsündü.
17 Korktu ve, "Ne korkunç bir yer!" dedi, "Bu, Tanri'nin evinden baska bir yer olamaz. Burasi göklerin kapisi."
18 Ertesi sabah erkenden kalkip basinin altina koydugu tasi anit olarak dikti, üzerine zeytinyagi döktü. [5]
19 Oraya Beytel adini verdi. Kentin önceki adi Luz'du.
20 Sonra bir adak adayarak söyle dedi: "Tanri benimle olur, gittigim yolda beni korur, bana yiyecek, giyecek saglarsa,
21 babamin evine esenlik içinde dönersem, RAB benim Tanrim olacak.
22 Anit olarak diktigim bu tas Tanri'nin evi olacak. Bana verecegin her seyin ondaligini sana verecegim." [6]