1 Bizi degil, ya RAB, bizi degil, Sevgin ve sadakatin ugruna, Kendi adini yücelt! [1]
2 Niçin uluslar: "Hani, nerede onlarin Tanrisi?" desin.
3 Bizim Tanrimiz göklerdedir, Ne isterse yapar.
4 Oysa onlarin putlari altin ve gümüsten yapilmis, Insan elinin eseridir.
5 Agizlari var, konusmazlar, Gözleri var, görmezler,
6 Kulaklari var, duymazlar, Burunlari var, koku almazlar,
7 Elleri var, hissetmezler, Ayaklari var, yürümezler, Bogazlarindan ses çikmaz.
8 Onlari yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!
9 Ey Israil halki, RAB'be güven, O'dur yardimciniz ve kalkaniniz!
10 Ey Harun soyu, RAB'be güven, O'dur yardimciniz ve kalkaniniz!
11 Ey RAB'den korkanlar, RAB'be güvenin, O'dur yardimciniz ve kalkaniniz!
12 RAB bizi animsayip kutsayacak, Israil halkini, Harun soyunu kutsayacak.
13 Küçük, büyük, Kendisinden korkan herkesi kutsayacak. [2]
14 RAB sizi, Sizi ve çocuklarinizi çogaltsin!
15 Yeri gögü yaratan RAB Sizleri kutsasin. [3] [4]
16 Göklerin öteleri RAB'bindir, Ama yeryüzünü insanlara vermistir. [5]
17 Ölüler, sessizlik diyarina inenler, RAB'be övgüler sunmaz;
18 Biziz RAB'bi öven, Simdiden sonsuza dek. RAB'be övgüler sunun!