1 RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadimi duyar. [1]
2 Bana kulak verdigi için, Yasadigim sürece O'na seslenecegim.
3 Ölüm iplerine dolasmistim, Ölüler diyarinin kâbusu yakama yapismisti, Sikintiya, aciya gömülmüstüm.
4 O zaman RAB'be yakardim, "Aman, ya RAB, kurtar canimi!" dedim.
5 RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrimiz. [2]
6 RAB saf insanlari korur, Tükendigim zaman beni kurtardi.
7 Ey canim, yine huzura kavus, Çünkü RAB sana iyilik etti.
8 Sen, ya RAB, canimi ölümden, Gözlerimi yastan, Ayaklarimi sürçmekten kurtardin.
9 Yasayanlarin diyarinda, RAB'bin huzurunda yürüyecegim.
10 Iman ettim, "Büyük aci çekiyorum" dedigim zaman bile.
11 Saskinlik içinde, "Bütün insanlar yalanci" dedim.
12 Ne karsilik verebilirim RAB'be, Bana yaptigi onca iyilik için?
13 Kurtulus sunusu olarak kadeh kaldirip RAB'be seslenecegim.
14 Bütün halkinin önünde, RAB'be adadiklarimi yerine getirecegim.
15 RAB'bin gözünde degerlidir Sadik kullarinin ölümü.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin ogluyum, Sen çözdün baglarimi.
17 Ya RAB, sana seslenecek, Sükran kurbani sunacagim.
18 RAB'be adadiklarimi yerine getirecegim Bütün halkinin önünde,
19 RAB'bin Tapinagi'nin avlularinda, Senin orta yerinde, ey Yerusalim! RAB'be övgüler sunun!