1 Yüceler Yücesi'nin barinaginda oturan, Her Seye Gücü Yeten'in gölgesinde barinir. [1] [2]
2 "O benim siginagim, kalemdir" derim RAB için, "Tanrim'dir, O'na güvenirim."
3 Çünkü O seni avci tuzagindan, Ölümcül hastaliktan kurtarir.
4 Seni kanatlarinin altina alir, Onlarin altina siginirsin. O'nun sadakati senin kalkanin, siperin olur.
5 Ne gecenin dehsetinden korkarsin, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlikta dolasan hastaliktan, Ne de ögleyin yok eden kirgindan.
6 (#91:5)
7 Yaninda bin kisi, Saginda on bin kisi kirilsa bile, Sana dokunmaz.
8 Sen yalniz kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasini göreceksin.
9 Sen RAB'bi kendine siginak, Yüceler Yücesi'ni konut edindigin için,
10 Basina kötülük gelmeyecek, Çadirina felaket yaklasmayacak. [3]
11 Çünkü Tanri meleklerine buyruk verecek, Gidecegin her yerde seni korusunlar diye.
12 Elleri üzerinde tasiyacaklar seni, Ayagin bir tasa çarpmasin diye.
13 Aslanin, kobranin üzerine basip geçeceksin, Genç aslani, yilani çigneyeceksin.
14 "Beni sevdigi için Onu kurtaracagim" diyor RAB, "Beni iyi tanidigi için Ona kale olacagim.
15 Bana seslenince onu yanitlayacagim, Sikintida onun yaninda olacagim, Kurtarip yüceltecegim onu.
16 Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarisimi gösterecegim."