1 Üçüncü gün Celile'nin Kana Köyü'nde bir dügün vardi. Isa'nin annesi de oradaydi. [1] [2]
2 Isa'yla ögrencileri de dügüne çagrilmislardi.
3 Sarap tükenince annesi Isa'ya, "Saraplari kalmadi" dedi. [3]
4 Isa, "Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi" dedi. [4]
5 Annesi hizmet edenlere, "Size ne derse onu yapin" dedi. [5]
6 Yahudiler'in geleneksel temizligi için oraya konmus, her biri seksenle yüz yirmi litre alan alti tas küp vardi. [6]
7 Isa hizmet edenlere, "Küpleri suyla doldurun" dedi. Küpleri agizlarina kadar doldurdular.
8 Sonra hizmet edenlere, "Simdi biraz alip sölen baskanina götürün" dedi. Onlar da götürdüler.
9 Sölen baskani, saraba dönüsmüs suyu tatti. Bunun nereden geldigini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardi. Sölen baskani güveyi çagirip, "Herkes önce iyi sarabi, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar" dedi, "Ama sen iyi sarabi simdiye dek saklamissin." [7]
10 (#2:9)
11 Isa bu ilk dogaüstü belirtisini Celile'nin Kana Köyü'nde gerçeklestirdi ve yüceligini gösterdi. Ögrencileri de O'na iman ettiler. [8]
12 Bundan sonra Isa, annesi, kardesleri ve ögrencileri Kefarnahum'a gidip orada birkaç gün kaldilar. [9]
13 Yahudiler'in Fisih Bayrami* yakindi. Isa da Yerusalim'e gitti. [10]
14 Tapinagin avlusunda sigir, koyun ve güvercin satanlari, orada oturmus para bozanlari* gördü. [11] [12] [13]
15 Ipten bir kamçi yaparak hepsini koyunlar ve sigirlarla birlikte tapinaktan kovdu, para bozanlarin paralarini döküp masalarini devirdi. [14]
16 Güvercin satanlara, "Bunlari buradan kaldirin, Babam'in evini pazar yerine çevirmeyin!" dedi. [15]
17 Ögrencileri, "Evin için gösterdigim gayret beni yiyip bitirecek" diye yazilmis olan sözü hatirladilar.
18 Yahudi yetkililer Isa'ya, "Bunlari yaptigina göre, bize nasil bir belirti göstereceksin?" diye sordular. [16] [17] [18]
19 Isa su yaniti verdi: "Bu tapinagi yikin, üç günde onu yeniden kuracagim." [19]
20 Yahudi yetkililer, "Bu tapinak kirk alti yilda yapildi, sen onu üç günde mi kuracaksin?" dediler.
21 Ama Isa'nin sözünü ettigi tapinak kendi bedeniydi.
22 Isa ölümden dirilince ögrencileri bu sözü söyledigini hatirladilar, Kutsal Yazi'ya ve Isa'nin söyledigi bu söze iman ettiler.
23 Fisih Bayrami'nda Isa'nin Yerusalim'de bulundugu sirada gerçeklestirdigi belirtileri gören birçoklari O'nun adina iman ettiler. [20]
24 Ama Isa bütün insanlarin yüregini bildigi için onlara güvenmiyordu.
25 Insan hakkinda kimsenin O'na bir sey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanin içinden geçenleri biliyordu.