1 Kral sarayina yerlesmisti. RAB de onu çevresindeki bütün düsmanlarindan koruyarak rahata kavusturdu.
2 O sirada kral, Peygamber Natan'a, "Bak, ben sedir agacindan yapilmis bir sarayda oturuyorum. Oysa Tanri'nin Sandigi bir çadirda duruyor!" dedi.
3 Natan, "Git, tasarladigin her seyi yap, çünkü RAB seninledir" diye karsilik verdi.
4 O gece RAB Natan'a söyle seslendi:
5 "Git, kulum Davut'a söyle de: 'RAB diyor ki, oturmam için bana sen mi tapinak yapacaksin?
6 Israil halkini Misir'dan çikardigim günden bu yana konutta*fe* oturmadim. Bir çadirda orada burada konaklayarak dolasiyordum.
7 Israilliler'le birlikte dolastigim yerlerin herhangi birinde, halkim Israil'i gütmesini buyurdugum Israil önderlerinden birine, neden bana sedir agacindan bir konut yapmadiniz diye hiç sordum mu?
8 "Simdi kulum Davut'a söyle diyeceksin: 'Her Seye Egemen RAB diyor ki, halkim Israil'e önder olasin diye seni otlaklardan ve koyun gütmekten aldim.
9 Her nereye gittiysen seninleydim. Önünden bütün düsmanlarini yok ettim. Adini dünyadaki büyük adamlarin adi gibi büyük kilacagim.
10 Halkim Israil için bir yurt saglayip onlari oraya yerlestirecegim. Bundan böyle kendi yurtlarinda otursunlar, bir daha rahatsiz edilmesinler. Kötü kisiler de halkim Israil'e hakimler atadigim günden bu yana yaptiklari gibi, bir daha onlara baski yapmasinlar. Seni bütün düsmanlarindan kurtarip rahata kavusturacagim. "'RAB senin için bir soy*fe* yetistirecegini belirtiyor:
11 (#7:10)
12 Sen ölüp atalarina kavusunca, senden sonra soyundan birini ortaya çikarip kralligini pekistirecegim. [1] [2]
13 Adima bir tapinak kuracak olan odur. Ben de onun kralliginin tahtini sonsuza dek sürdürecegim.
14 Ben ona baba olacagim, o da bana ogul olacak. Kötülük yapinca, onu insanlarin degnegiyle, insanlarin vuruslariyla yola getirecegim. [3]
15 Ama senin önünden kaldirdigim Saul'dan esirgedigim sevgiyi hiçbir zaman esirgemeyecegim.
16 Soyun ve kralligin sonsuza dek önümde duracak; tahtin sonsuza dek sürecektir."
17 Böylece Natan bütün bu sözleri ve görümleri Davut'a aktardi.
18 Bunun üzerine Kral Davut gelip RAB'bin önünde oturdu ve söyle dedi: "Ey Egemen RAB, ben kimim, ailem nedir ki, beni bu duruma getirdin?
19 Ey Egemen RAB, sanki bu yetmezmis gibi, kulunun soyunun gelecegi hakkinda da söz verdin. Ey Egemen RAB, insanlarla hep böyle mi ilgilenirsin?
20 Ben sana baska ne diyebilirim ki! Çünkü, ey Egemen RAB, kulunu taniyorsun.
21 Sözünün hatiri için ve istegin uyarinca bu büyüklügü gösterdin ve kuluna bildirdin.
22 "Yücesin, ey Egemen RAB! Bir benzerin yok, senden baska Tanri da yok! Bunu kendi kulaklarimizla duyduk. [4]
23 Halkin Israil'e benzer tek bir ulus yok dünyada. Kendi halkin olsun diye onlari kurtarmaya gittin. Çünkü onlar için de, ülken için de büyük ve görkemli isler yapmakla ün saldin. Misir'dan kendin için kurtardigin halkin önünden uluslari ve tanrilarini kovdun.
24 Halkin Israil'i sonsuza dek kendi halkin olarak benimsedin ve sen de, ya RAB, onlarin Tanrisi oldun.
25 "Simdi, ya RAB Tanri, kuluna ve onun soyuna iliskin verdigin sözü sonsuza dek tut, sözünü yerine getir.
26 Öyle ki, insanlar, 'Her Seye Egemen RAB Israil'in Tanrisi'dir! diyerek adini sonsuza dek yüceltsinler ve kulun Davut'un soyu da önünde sürsün. [5]
27 "Ey Her Seye Egemen RAB, Israil'in Tanrisi! 'Senin için bir soy çikaracagim diye kuluna açikladin. Bundan dolayi kulun sana bu duayi etme yürekliligini buldu.
28 Ey Egemen RAB, sen Tanri'sin! Sözlerin gerçektir ve kuluna bu iyi sözü verdin.
29 Simdi önünde sonsuza dek sürmesi için kulunun soyunu kutsamani diliyorum. Çünkü, ey Egemen RAB, sen böyle söz verdin ve kulunun soyu kutsamanla sonsuza dek kutlu kilinacak."