© 2010 Fundacja Urantii
| Przekaz 106. Wszechświatowe poziomy rzeczywistości |
Indeks
Wersja wielokrotna |
Przekaz 108. Misja i służba Dostrajaczy Myśli |
107:0.1 CHOCIAŻ Ojciec Uniwersalny osobiście mieszka w Raju, w samym centrum wszechświatów, faktycznie przebywa on również na światach w przestrzeni, w umysłach niezliczonych jego dzieci czasu, ponieważ zamieszkuje je jako Nieodgadnione Monitory. Wieczny Ojciec jest jednocześnie najbardziej oddalony od swych planetarnych, śmiertelnych synów i najbliżej z nimi związany.
107:0.2 Dostrajacze są rzeczywistością Ojcowskiej miłości, wcieloną w dusze ludzkie; są autentyczną obietnicą wiecznego życia człowieka, uwięzioną w ludzkim umyśle; są esencją ludzkiej, doskonałej osobowości finalisty, której przedsmak może mieć człowiek w czasie, kiedy coraz lepiej opanowuje boską metodę życia wolą Ojca, stopień po stopniu, wznosząc się wszechświat za wszechświatem, aż naprawdę stanie przed Boskim obliczem Rajskiego Ojca.
107:0.3 Bóg, nakazawszy człowiekowi być doskonałym, nawet tak jak on sam jest doskonały, zstąpił w formie Dostrajacza, aby stać się empirycznym partnerem człowieka w jego osiąganiu tak zarządzonego, niebiańskiego przeznaczenia[1]. Fragment Boga, zamieszkujący umysł ludzki, jest absolutną i kategoryczną rękojmią, że człowiek może znaleźć Ojca Uniwersalnego razem z Boskim Dostrajaczem, który wyszedł od Boga, aby znaleźć człowieka i go usynowić jeszcze podczas życia w ciele.
107:0.4 Każdy śmiertelnik, który widział Syna Stwórcy, widział również Ojca Uniwersalnego a ten, którego zamieszkuje Boski Dostrajacz, zamieszkały jest przez Rajskiego Ojca[2]. Każdy śmiertelnik, który świadomie czy nieświadomie podąża za przewodnictwem zamieszkującego go Dostrajacza, żyje zgodnie z wolą Boga. Świadomość obecności Dostrajacza jest świadomością obecności Boga. Wieczne zespolenie Dostrajacza z ewolucyjną duszą człowieka faktycznie jest doświadczeniem wiecznego zjednoczenia z Bogiem, w charakterze wszechświatowego partnera tego Bóstwa.
107:0.5 To właśnie Dostrajacz wywołuje w człowieku nienasyconą tęsknotę i nieustanne pragnienie, aby być podobnym Bogu, aby dotrzeć do Raju i właśnie tam, przed osobą Bóstwa, czcić nieskończone źródło Boskiego daru. Dostrajacz jest tą żywą obecnością, która prawdziwie łączy śmiertelnego syna z jego Rajskim Ojcem i przyciąga go coraz bliżej ku Ojcu[3]. Dostrajacz równoważy gigantyczne napięcie wszechświatowe, wytworzone przez odległość dzielącą człowieka od Boga oraz przez stopień ludzkiej niekompletności, w przeciwieństwie do uniwersalności wiecznego Ojca.
107:0.6 Dostrajacz jest absolutną esencją istoty nieskończonej, uwięzioną w umyśle istoty skończonej, tej, która w zależności od wyboru danego śmiertelnika, może ewentualnie doprowadzić do tymczasowej jedności Boga i człowieka i prawdziwie urzeczywistnić nową klasę istot, powołanych do nieskończonej służby wszechświatowej. Dostrajacz jest boską, wszechświatową rzeczywistością, która realizuje tę prawdę, że Bóg jest Ojcem człowieka. Dostrajacz jest dla człowieka nieomylnym, kosmicznym kompasem, ustawiającym duszę zawsze bezbłędnie w kierunku Boga.
107:0.7 Obdarzone wolą istoty przechodzą na światach ewolucyjnych trzy zasadnicze, rozwojowe stadia bytu. Od przybycia Dostrajacza do relatywnie pełnej dojrzałości, na Urantii w wieku około dwudziestu lat, Monitory zwane są czasami Zmiennikami Myśli. Od tego czasu do osiągnięcia roztropności, w wieku około czterdziestu lat, Nieodgadnione Monitory zwane są Dostrajaczami Myśli. Od nabrania dojrzałości do wyzwolenia z ciała, mówi się o nich często jako o Kontrolerach Myśli. Te trzy stadia życia śmiertelnika nie są związane z trzema stadiami rozwoju Dostrajacza w procesie kopiowania umysłu i ewolucji duszy.
107:1.1 Skoro Dostrajacze Myśli są esencją pierwotnego Bóstwa, nikt nie może orzekać autorytatywnie o ich naturze i pochodzeniu; mogę jedynie przekazać tradycje Salvingtonu i wierzenia Uversy, mogę tylko wyjaśnić, jak my rozumiemy Nieodgadnione Monitory i związane z nimi byty na obszarze wielkiego wszechświata.
107:1.2 Aczkolwiek istnieją rozmaite opinie w sprawie sposobu obdarzania Dostrajaczami Myśli, nie ma takich różnic w poglądach odnośnie ich pochodzenia; wszyscy się zgadzają, że przybywają one bezpośrednio od Ojca Uniwersalnego, Pierwszego Źródła i Centrum. Nie są istotami stworzonymi; są rozdrobnionymi bytami, stanowiącymi prawdziwą obecność nieskończonego Boga. Dostrajacze, razem z ich wielu nie objawionymi towarzyszami, są nie rozrzedzoną i nie zmieszaną boskością, są nie uwarunkowanymi i nie osłabionymi częściami Bóstwa; pochodzą od Boga i tak dalece, jak to możemy rozpoznać, są Bogiem.
107:1.3 Nic nie wiemy o początkach ich bytu, w oderwaniu od absolutności Pierwszego Źródła i Centrum, nie znamy również ich liczby. Bardzo mało wiemy o ich misji, dopóki nie przybędą na planetę czasu, aby zamieszkać umysły ludzkie, ale od tego momentu jesteśmy bardziej czy mniej obeznani z ich kosmicznym rozwojem, aż do spełnienia ich trojakich przeznaczeń: osiągnięcia osobowości przez zespolenie z jakimś wznoszącym się śmiertelnikiem, czy osiągnięcia osobowości na mocy zarządzenia Ojca Uniwersalnego, czy też wyzwolenia od znanych przydziałów Dostrajaczy Myśli.
107:1.4 Zakładamy, chociaż dokładnie tego nie wiemy, że Dostrajacze są istotami wciąż indywidualizowanymi, w miarę poszerzania się wszechświata i zwiększania się liczby kandydatów do zespolenia z Dostrajaczem. Ale jest również możliwe, że popełniamy błąd próbując przykładać wielkość liczbową do Dostrajaczy; fragmenty niezgłębionej natury Boga mogą być egzystencjalnie nieskończone, podobnie jak on sam.
107:1.5 Sposób stwarzania Dostrajaczy Myśli jest jedną z nie objawionych funkcji Ojca Uniwersalnego. Mamy wszelkie powody wierzyć, że nikt spośród absolutnych towarzyszy Pierwszego Źródła i Centrum nie ma nic do czynienia z wytwarzaniem fragmentów Ojca. Dostrajacze są po prostu i wiecznie Boskimi darami; są Boskie i od Boga oraz podobne Bogu.
107:1.6 W swych związkach z istotami stworzonymi, z którymi się zespalają, Dostrajacze wyrażają niebiańską miłość i pełnią duchową służbę, która całkowicie potwierdza, że Bóg jest duchem. Ale istnieje również sporo tego, co występuje jako dodatek do tej transcendentalnej służby, tego, co nigdy nie zostało objawione śmiertelnikom z Urantii. Nie rozumiemy również dokładnie, co naprawdę się dzieje, kiedy Ojciec Uniwersalny tak daje siebie, stając się częścią osobowości istoty czasu. Tak samo rozwój rajskich finalistów, w trakcie ich wznoszenia się, nie wykazuje jak dotąd pełni możliwości, które są zawarte w tym niebiańskim partnerstwie człowieka i Boga. W końcowym podsumowaniu, fragmenty Ojca muszą być darem absolutnego Boga dla tych istot, których przeznaczenie zawiera możliwość dotarcia do Boga, jako do absolutu.
107:1.7 Tak jak Ojciec Uniwersalny dokonuje fragmentacji swego przedosobowego Bóstwa, tak też Nieskończony Duch indywidualizuje porcje swego przedumysłowego ducha, aby zamieszkały w ewolucyjnych duszach żyjących wiecznie śmiertelników i faktycznie zespoliły się z nimi, z tą ich grupą, która zespala się z duchem. Jednak natura Wiecznego Syna nie poddaje się takiej fragmentacji; duch Pierwszego Syna albo się rozprzestrzenia albo jest indywidualnie osobowy. Zespolone z Synem istoty są połączone ze zindywidualizowanymi darami duchowymi Synów Stwórcy, którzy pochodzą od Wiecznego Syna.
107:2.1 Dostrajacze są indywidualizowane jako dziewicze byty a przeznaczeniem ich wszystkich jest stać się wyzwolonymi, zespolonymi, albo Uosobionymi Monitorami. Rozumiemy, że istnieje siedem klas Dostrajaczy Myśli, choć niezupełnie pojmujemy te podziały. Często nawiązujemy do ich różnych klas w następujący sposób:
107:2.2 1. Dziewicze Dostrajacze to te, które odbywają swój wstępny przydział w umysłach ewolucyjnych kandydatów do wiecznego życia. Nieodgadnione Monitory są wiecznie jednorodne w swej Boskiej naturze. Są one również jednorodne w naturze empirycznej, gdy po raz pierwszy wychodzą z Diviningtonu; późniejsze zróżnicowanie empiryczne jest rezultatem ich aktualnego doświadczenia w służbie wszechświatowej.
107:2.3 2. Zaawansowane Dostrajacze to te, które przesłużyły jeden czy więcej okresów z istotami obdarzonymi wolą na tych światach, gdzie końcowe zespolenie następuje między tożsamością istoty czasu a zindywidualizowaną porcją ducha Trzeciego Źródła i Centrum, takiego, jakim przejawia się we wszechświecie lokalnym.
107:2.4 3. Najwyższe Dostrajacze to są te Monitory, które przesłużyły przygodę czasu na światach ewolucyjnych, ale których ludzcy partnerzy z jakichś przyczyn nie chcieli wiecznego życia i które później zostały przydzielone do innych przygód, w innych śmiertelnikach i na innych rozwijających się światach. Najwyższy Dostrajacz, chociaż nie jest bardziej boski niż dziewiczy Monitor, nabył więcej doświadczenia i może robić w ludzkim umyśle te rzeczy, których mniej doświadczony Dostrajacz robić nie potrafi.
107:2.5 4. Zanikające Dostrajacze. Tutaj urywają się nasze wysiłki prześledzenia misji Nieodgadnionych Monitorów. Jest to czwarte stadium służby, którego nie znamy zbyt dobrze. Melchizedekowie nauczają, że Dostrajacze czwartego stadium mają luźne przydziały i przemierzają wszechświat wszechświatów. Samotni Posłańcy uważają, że są one jednością z Pierwszym Źródłem i Centrum i korzystają z okresu pokrzepiającego związku z samym Ojcem. I jest zupełnie możliwe, że Dostrajacz może wędrować po wszechświecie nadrzędnym, będąc jednocześnie jednością z wszechobecnym Ojcem.
107:2.6 5. Wyzwolone Dostrajacze to są te Nieodgadnione Monitory, które na wieczność zostały zwolnione ze służby czasu dla śmiertelników na rozwijających się sferach. Nie wiemy, jaka może być ich funkcja.
107:2.7 6. Zespolone Dostrajacze – finaliści – ci, którzy stali się jednością ze wznoszącymi się istotami z superwszechświatów, wieczni partnerzy istot czasu, wznoszących się w Rajskim Korpusie Finalizmu. Dostrajacze Myśli zostają zazwyczaj zespolone ze wznoszącymi się śmiertelnikami czasu i z takimi, żyjącymi wiecznie śmiertelnikami, są rejestrowane na Ascendingtonie i gdzie indziej; idą one szlakiem wznoszących się istot. Wydaje się, że po zespoleniu ze wznoszącą się duszą ewolucyjną, Dostrajacz przenosi się z absolutnego, egzystencjalnego poziomu wszechświata do skończonego poziomu empirycznego, do funkcjonalnego związku ze wznoszącą się osobowością. Zachowując pełnię charakteru egzystencjalnej, Boskiej natury, zespolony Dostrajacz zostaje nierozłącznie związany z misją wznoszenia się żyjącego wiecznie śmiertelnika.
107:2.8 7. Uosobieni Dostrajacze to są ci, którzy służyli z wcielonymi, Rajskimi Synami oraz wielu innych, którzy szczególnie się wyróżnili podczas zamieszkiwania śmiertelnika, ale których podopieczni nie chcieli przeżyć śmierci. Mamy powody wierzyć, że tacy Dostrajacze są uosobieni według rekomendacji Pradawnych Czasu z tego superwszechświata, do którego są przydzieleni.
107:2.9 Jest wiele metod, według których można klasyfikować te tajemnicze fragmenty Boga: zgodnie z ich wszechświatowym przydziałem, z miarą sukcesu podczas zamieszkiwania indywidualnego śmiertelnika a nawet według rasowego rodowodu śmiertelnych kandydatów do zespolenia.
107:3.1 Wszelka wszechświatowa działalność związana z ekspediowaniem, zarządzaniem, ukierunkowaniem i powrotem Nieodgadnionych Monitorów ze służby we wszystkich siedmiu superwszechświatach, wydaje się koncentrować na świętej sferze Divinington. Tak dalece, jak się orientuję, nikt oprócz Dostrajaczy i innych bytów Ojca nie przebywa na tej sferze. Jest zupełnie możliwe, że liczne nie objawione byty przedosobowe dzielą z Dostrajaczami Divinington, jako swą sferę ojczystą. Przypuszczamy, że te bratnie byty mogą być w jakiś sposób związane z obecną i przyszłą służbą Nieodgadnionych Monitorów, ale nie jesteśmy tego pewni.
107:3.2 Gdy Dostrajacze Myśli wracają do Ojca, idą z powrotem do domeny, skąd domniemanie pochodzą – do Diviningtonu – i prawdopodobnie częścią tego doświadczenia jest ich rzeczywisty kontakt z osobowością Rajskiego Ojca, jak również ze specjalnym przejawem boskości Ojca, który według naszych informacji znajduje się na tej tajemniczej sferze.
107:3.3 Chociaż wiemy co nieco o wszystkich siedmiu świętych sferach Raju, o Diviningtonie wiemy znacznie mniej niż o innych. Istoty wyższych klas duchowych otrzymują tylko trzy boskie nakazy, a są one następujące:
107:3.4 1. Zawsze okazuj właściwy szacunek dla doświadczenia i umiejętności starszych i przełożonych.
107:3.5 2. Zawsze miej na uwadze ograniczenia i brak doświadczenia młodszych i podwładnych.
107:3.6 3. Nigdy nie próbuj lądować na Diviningtonie.
107:3.7 Często się zastanawiałem, że wyprawa na Divinington byłaby dla mnie zupełnie bezcelowa; prawdopodobnie nie mógłbym dostrzec żadnej z przebywających tam istot, za wyjątkiem takich, jak Uosobieni Dostrajacze, których widziałem również gdzie indziej. Jestem zupełnie pewien, że na Diviningtonie nie ma niczego takiego, co mogłoby mi przynieść rzeczywiste wartości czy korzyści, nic niezbędnego dla mojego postępu i rozwoju; inaczej nie zakazywano by mi odwiedzania tej sfery.
107:3.8 Skoro niewiele albo i nic nie możemy się dowiedzieć o naturze i początkach Dostrajaczy wychodzących z Diviningtonu, zmuszeni jesteśmy zbierać informacje z tysiąca i jeden różnych źródeł, jak również składać je, z konieczności łączyć ze sobą i wzajemne porównywać tak zgromadzone dane, aby taka wiedza mogła być pouczająca.
107:3.9 Dzielność i mądrość, jaką przejawiają Dostrajacze Myśli, pozwala nam sądzić, że przeszły one szkolenie w szerokim zakresie i wachlarzu zagadnień. Skoro nie są osobowościami, takie nauczanie musi się odbywać w instytucjach edukacyjnych Diviningtonu. Unikalni, Uosobieni Dostrajacze, stanowią bez wątpienia personel szkół przygotowawczych Diviningtonu. I wiemy również, że tym centralnym i zarządzającym korpusem kieruje Uosobiony Dostrajacz pierwszego Rajskiego Syna klasy Michała, który ukończył siedmiorakie obdarzenie gatunków i społeczności swoich wszechświatowych domen.
107:3.10 Doprawdy niewiele wiemy o Dostrajaczach nie uosobionych; kontaktować i komunikować możemy się tylko z klasami uosobionymi. Imiona nadawane są im na Diviningtonie i znane są one zawsze po imieniu, nie według numeru. Uosobieni Dostrajacze mieszkają stale na Diviningtonie; ta święta sfera jest ich ojczyzną. Odchodzą z tego miejsca tylko za zezwoleniem Ojca Uniwersalnego. W domenach wszechświatów lokalnych jest ich bardzo mało, ale jest ich sporo we wszechświecie centralnym.
107:4.1 Stwierdzenie, że Dostrajacz Myśli jest Boski, jest po prostu uznaniem jego natury i pochodzenia. Jest bardzo prawdopodobne, że taka czystość boskości obejmuje esencję potencjału wszelkich atrybutów Bóstwa, jakie mogą istnieć w tym fragmencie absolutnej esencji powszechnej obecności wiecznego i nieskończonego Rajskiego Ojca.
107:4.2 Prawdziwe źródło Dostrajacza musi być nieskończone a jego rzeczywistość musi graniczyć z absolutnością, zanim Dostrajacz zespoli się z nieśmiertelną duszą rozwijającego się śmiertelnika. Dostrajacze nie są absolutami w sensie uniwersalnym, w sensie Bóstwa, ale prawdopodobnie są prawdziwymi absolutami w potencjałach swej fragmentarycznej natury. Są uwarunkowane w swej uniwersalności, ale nie w swej naturze, są ograniczone w ekstensywności, ale w intensywności znaczenia, wartości i faktu są absolutne. Z tej przyczyny czasami nazywamy te Boskie dary uwarunkowanymi, absolutnymi fragmentami Ojca.
107:4.3 Żaden Dostrajacz nigdy nie był nielojalny wobec Rajskiego Ojca; niższe klasy istot osobowych czasami mogą walczyć ze swymi nielojalnymi współbraćmi, ale nie Dostrajacze; są one doskonałe i nieomylne w swej niebiańskiej domenie służby dla istot stworzonych i w swych działaniach we wszechświecie.
107:4.4 Dostrajacze nie uosobione widzialne są tylko dla Uosobionych Dostrajaczy. Moja klasa, Samotnych Posłańców, razem z Natchnionymi Duchami Trójcy, może wykryć obecność Dostrajaczy dzięki duchowym zjawiskom reaktywnym; nawet serafin może czasem dostrzec światłość duchową, domniemanie związaną z obecnością Monitorów w materialnych umysłach ludzkich; ale nikt z nas naprawdę nie potrafi dostrzec rzeczywistej obecności Dostrajaczy, aż do tego czasu, kiedy zostaną uosobione, aczkolwiek ich natury są dostrzegalne w powiązaniu z zespolonymi z nimi osobowościami wznoszących się śmiertelników ze światów ewolucyjnych. Uniwersalna niewidzialność Dostrajaczy wynika z ich wysokiego, wyłączne Boskiego pochodzenia i Boskiej natury.
107:4.5 Istnieje charakterystyczne światło, światłość duchowa, która towarzyszy tej Boskiej obecności a którą generalnie kojarzy się z Dostrajaczami Myśli[4]. We wszechświecie Nebadon ta jasność jest generalnie zwana „światłem pilotującym” a na Uversie „światłem życia”[5][6]. Na Urantii nawiązywano kiedyś do tego zjawiska jako do „światłości prawdziwej, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi”[7].
107:4.6 Uosobieni Dostrajacze Myśli widzialni są dla wszystkich istot, które dotarły do Ojca Uniwersalnego. Dostrajacze, we wszystkich swych stadiach istnienia, razem ze wszystkimi innymi istotami, bytami, duchami, osobowościami i przejawami duchowymi, zawsze są dostrzegane przez te Najwyższe Osobowości Stwórcze, które pochodzą od Rajskich Bóstw i które przewodniczą ważniejszym rządom wielkiego wszechświata.
107:4.7 Czy naprawdę potraficie uświadomić sobie prawdziwe znaczenie tego, że zamieszkuje was Dostrajacz? Czy rzeczywiście rozumiecie, co znaczy posiadanie absolutnego fragmentu absolutnego i nieskończonego Bóstwa, Ojca Uniwersalnego, zamieszkującego i zespalającego się z waszymi, skończonymi, śmiertelnymi naturami? Kiedy śmiertelny człowiek zespala się z rzeczywistym fragmentem egzystencjalnej Przyczyny całego kosmosu, przeznaczenie takiego partnerstwa, bez precedensu i trudnego do wyobrażenia, nie może być nigdy niczym ograniczone[8]. W wieczności, człowiek będzie odkrywał nie tylko nieskończoność przedmiotowego Bóstwa, ale także niekończącą się potencjalność podmiotowego fragmentu tego samego Boga. Dostrajacz zawsze będzie objawiał śmiertelnej osobowości niezwykłość Boga i to niebiańskie objawienie nigdy się nie skończy, gdyż Dostrajacz jest od Boga i jako Bóg dla śmiertelnego człowieka.
107:5.1 Śmiertelnicy ewolucyjni skłonni są traktować umysł jako kosmiczne pośrednictwo pomiędzy duchem a materią, gdyż taka jest zasadnicza rola umysłu przez was dostrzegana. Dlatego raczej trudno jest zauważyć śmiertelnikom, że Dostrajacze Myśli posiadają umysł, z tego powodu, że Dostrajacze są rozdrobnieniem Boga na absolutnym poziomie rzeczywistości, która nie tylko jest przedosobowa, ale poprzedza również wszelkie zróżnicowanie energii i ducha. Na poziomie monistycznym, poprzedzającym zróżnicowanie energii i ducha, nie może istnieć pośrednicząca funkcja umysłu, gdyż nie istnieją rozbieżności do pośredniczenia.
107:5.2 Ponieważ Dostrajacze mogą planować, pracować i kochać, muszą posiadać tę wartość jestestwa, która jest współmierna z umysłem. Mają nieograniczoną możliwość komunikowania się jeden z drugim, znaczy to wszystkie formy Monitorów powyżej grupy pierwszej, albo dziewiczej. Bardzo niewiele możemy objawić o tym, co dotyczy natury i znaczenia ich komunikacji wzajemnej, ponieważ nic o niej nie wiemy. I wiemy jeszcze, że muszą one posiadać pewnego rodzaju umysł, w przeciwnym razie nigdy nie mogłyby zostać uosobione.
107:5.3 Umysłowość Dostrajacza Myśli podobna jest umysłowości Ojca Uniwersalnego i Wiecznego Syna – tej, która jest pierwotną w stosunku do umysłów Wspólnego Aktywizatora[9].
107:5.4 Typ umysłu, jaki z założenia istnieje w Dostrajaczu, musi być podobny do wyposażenia umysłowego licznych innych klas bytów przedosobowych, które przypuszczalnie również pochodzą od Pierwszego Źródła i Centrum. Chociaż wiele klas tych bytów nie zostało objawione na Urantii, wszystkie one wykazują cechy umysłowości. Dla tych indywidualizacji pierwotnego Bóstwa jest również możliwe zjednoczenie z licznymi, rozwijającymi się typami istot nieśmiertelnych, a nawet z ograniczoną liczbą istot nieewolucyjnych, które wykształciły zdolność zespolenia się z takimi fragmentami Bóstwa.
107:5.5 Kiedy Dostrajacz Myśli zespala się z wyłaniającą się, nieśmiertelną, morontialną duszą człowieka, który przeżył śmierć, umysł Dostrajacza można zidentyfikować jako istniejący niezależnie od umysłu człowieka tak długo, aż wznoszący się śmiertelnik nie osiągnie duchowych poziomów wszechświatowego rozwoju.
107:5.6 Po osiągnięciu, w trakcie wznoszenia się, poziomów finalisty, te duchy szóstego stadium zdają się przeobrażać pewien czynnik umysłowy, reprezentujący zjednoczenie pewnych stadiów umysłu śmiertelnika i Dostrajacza, który uprzednio działał jako łącznik pomiędzy boskimi a ludzkimi stadiami takich wznoszących się osobowości. Ta empiryczna własność umysłu prawdopodobnie „czyni najwyższym” a następnie poszerza empiryczne wyposażenie Bóstwa ewolucyjnego – Istoty Najwyższej.
107:6.1 Dostrajacze Myśli, spotykane w doświadczeniach życiowych istot stworzonych, wykazują obecność i przewodnictwo czynnika duchowego. Dostrajacz naprawdę jest duchem, czystym duchem, ale jest także czymś więcej niż duchem. Nigdy nie mogliśmy odpowiednio zaklasyfikować Nieodgadnionych Monitorów; wszystko, co możemy o nich powiedzieć na pewno, to jest to, że są naprawdę podobne Bogu.
107:6.2 Dostrajacz jest dla człowieka szansą na wieczność; człowiek jest dla Dostrajacza szansą na osobowość. Wasze indywidualne Dostrajacze działają tak, aby was uduchowiać, mając nadzieję uwiecznienia waszej doczesnej tożsamości. Dostrajacze są nasycone piękną i samą z siebie obdarzającą miłością Ojca duchów. Kochają was prawdziwie i bosko; są więźniami duchowej nadziei zamkniętej w ludzkich umysłach. Pragną, aby wasze śmiertelne umysły osiągnęły boskość, aby ich samotność mogła się skończyć, aby mogły być wyzwolone z ograniczeń materialnej inwestytury i z szat czasu.
107:6.3 Wasza droga do Raju jest drogą osiągnięć duchowych a Dostrajacz, ze swej natury, będzie wam wiernie objawiał duchową naturę Ojca Uniwersalnego. Po wzniesieniu się finalisty do Raju, jak również na etapach wiecznego bytu postfinalisty, Dostrajacz może się ewentualnie kontaktować w służbie innej niż duchowa ze swego czasu ludzkim partnerem; ale wznoszenie się do Raju i życie finalisty stanowią partnerstwo pomiędzy rozpoznającym Boga, uduchowionym śmiertelnikiem a Dostrajaczem, pełniącym duchową służbę objawiania Boga.
107:6.4 Wiemy, że Dostrajacze Myśli są duchami, czystymi duchami, być może absolutnymi duchami. Tym niemniej Dostrajacz musi być również czymś więcej niż tylko duchową rzeczywistością. W dodatku do domniemanej umysłowości, wchodzą tutaj także w grę czynniki czystej energii. Jeśli przypomnicie sobie, że Bóg jest źródłem czystej energii i czystego ducha, nie będzie wam zbyt trudno uświadomić sobie, że jego fragmenty mogą być jednym i drugim. Faktem jest, że Dostrajacze przemierzają przestrzeń momentalnym, wszechświatowym obwodem grawitacyjnym Rajskiej Wyspy.
107:6.5 To, że Nieodgadnione Monitory są w ten sposób związane z materialnymi obwodami wszechświata wszechświatów, jest doprawdy intrygujące. Jednak faktem pozostaje, że mkną one przez cały wielki wszechświat po obwodach grawitacji materialnej. Jest zupełnie możliwe, że mogą nawet przenikać poziomy przestrzeni zewnętrznej; na pewno mogą lecieć w te regiony za istniejącą tam grawitacją Raju i chociaż moja klasa osobowości może przemierzać obwody umysłowe Wspólnego Aktywizatora również poza granice wielkiego wszechświata, nigdy nie możemy być pewni, czy nie wykryjemy Dostrajaczy w niezbadanych rejonach przestrzeni zewnętrznej.
107:6.6 Chociaż Dostrajacze używają obwodów grawitacji materialnej, nie podlegają im tak, jak wytwory materialne. Dostrajacze są fragmentami tego, co poprzedza grawitację, nie są wynikiem grawitacji; są one rozczłonkowane na tym poziomie istnienia wszechświata, który hipotetycznie poprzedza pojawienie się grawitacji.
107:6.7 Dostrajacze Myśli nie odpoczywają, od kiedy obdarzają śmiertelnika aż do dnia ich zwolnienia, gdy lecą do Diviningtonu po naturalnej śmierci ich śmiertelnych podopiecznych. A te, których podopieczni nie przechodzą przez bramy naturalnej śmierci, nie mają nawet tego, tymczasowego wytchnienia. Dostrajacze Myśli nie muszą pobierać energii; one są energią, energią najwyższej i najbardziej boskiej klasy.
107:7.1 Dostrajacze Myśli nie są osobowościami, są one jednak prawdziwymi bytami; są prawdziwie i doskonale zindywidualizowane, choć faktycznie nigdy nie zostają uosobione, gdy zamieszkują śmiertelników. Dostrajacze Myśli nie są prawdziwymi osobowościami; są prawdziwymi rzeczywistościami, najczystszej klasy rzeczywistościami pośród rzeczywistości znanych we wszechświecie wszechświatów – są Boską obecnością. O tych zdumiewających fragmentach Ojca mówi się często jak o istotach, chociaż są nieosobowe, a czasem, z punktu widzenia stadiów duchowych ich aktualnej posługi dla śmiertelników, jako o bytach duchowych.
107:7.2 Skoro Dostrajacze Myśli nie są osobowościami, nie mają prerogatyw woli i możliwości wyboru, to jak mogą wybrać śmiertelnych podopiecznych i zechcieć zamieszkać te istoty ze światów ewolucyjnych? Jest to pytanie łatwe do postawienia, ale prawdopodobnie żadna istota we wszechświecie wszechświatów nigdy nie znalazła na nie zadowalającej odpowiedzi. Nawet moja klasa osobowości, Samotni Posłańcy, nie rozumie w pełni daru woli, wyboru i miłości w tych bytach, które nie są osobowe.
107:7.3 Często snujemy przypuszczenia, że Dostrajacze Myśli muszą posiadać wolę na wszystkich przedosobowych poziomach wyboru. Decydują się zamieszkać istotę ludzką, robią plany na wieczną, ludzką egzystencję, dostosowują je, modyfikują i zmieniają odpowiednio do okoliczności i takie działania świadczą o istnieniu autentycznej woli. Żywią uczucia dla śmiertelników, działają we wszechświatowych kryzysach, zawsze czekają, aby działać niezłomnie zgodnie z ludzką decyzją i wszystkie te reakcje są wysoce wolicjonalne. We wszystkich sytuacjach nie dotyczących ludzkiej woli, wykazują one bezspornie ten rodzaj postępowania, który wskazuje na korzystanie z cech w każdym sensie odpowiadających woli, najwyższemu decydowaniu.
107:7.4 Dlaczego zatem, jeśli Dostrajacze Myśli posiadają wolę, podporządkowane są woli śmiertelnika? Wierzymy, że dzieje się tak dlatego, że chociaż wola Dostrajacza jest absolutna w naturze, jest ona przedosobowa w swych przejawach. Ludzka wola funkcjonuje na osobowościowym poziomie rzeczywistości wszechświatowej a w kosmosie to, co bezosobowe – nieosobowe, podosobowe i przedosobowe – zawsze reaguje na wolę i działanie istniejącej osobowości.
107:7.5 We wszechświecie istot stworzonych i nieosobowych energii nie dostrzegamy woli, wolicjonalności, wyboru i miłości, występujących w oderwaniu od osobowości. Za wyjątkiem Dostrajaczy i innych podobnych bytów, nie zauważamy takich atrybutów osobowości działających w powiązaniu z rzeczywistościami nieosobowymi. Nie byłoby właściwe określać Dostrajacza jako podosobowego, nie byłoby również właściwe mówić o takich bytach jako o superosobowych, jest jednak zupełnie dopuszczalne określać takie istoty przedosobowymi.
107:7.6 Nasza klasa istot uważa te fragmenty Bóstwa za Boskie dary. Wiemy, że Dostrajacze są Boskiego pochodzenia i że stanowią ewentualny dowód oraz unaocznienie możliwości bezpośredniej i nieograniczonej komunikacji, zastrzeżonej przez Ojca Uniwersalnego, z dowolną i ze wszystkimi istotami materialnymi na obszarze faktycznie nieskończonych domen; co działa zupełnie niezależnie od obecności Ojca w osobowościach jego Rajskich Synów, czy od jego posług pośrednich w osobowościach Nieskończonego Ducha.
107:7.7 Nie ma takich istot stworzonych, które nie gościłyby z radością Nieodgadnionych Monitorów, ale nie zamieszkują one żadnej klasy istot za wyjątkiem istot ewolucyjnych, obdarzonych wolą, których przeznaczeniem jest zostać finalistami.
107:7.8 [Przedstawione przez Samotnego Posłańca z Orvontonu].
| Przekaz 106. Wszechświatowe poziomy rzeczywistości |
Indeks
Wersja wielokrotna |
Przekaz 108. Misja i służba Dostrajaczy Myśli |