کتاب مزامیر (/sɑːmz/ SAHMZ یا /sɔː(l)mz/ SAW(L)MZ؛ عبری: תְּהִלִּים، تهیلیم، به زبان «ستایش»)، همچنین به عنوان مزامیر یا مزامیر شناخته می شود، اولین کتاب است. از Ketuvim (“نوشته ها”)، بخش سوم از Tanakh، و یک کتاب از عهد عتیق. این عنوان از ترجمه یونانی، ψαλμοί (psalmoi) گرفته شده است که به معنای «موسیقی دستگاهی» و بهطور تعمیم، «کلمات همراه با موسیقی» است. این کتاب مجموعهای از سرودهای مذهبی عبری است که 150 سرود در سنت یهودی و مسیحی غربی و بیشتر در کلیساهای مسیحی شرقی وجود دارد. بسیاری از آنها با نام داوود مرتبط هستند، اما تحقیقات مدرن، تألیف او را رد می کند، در عوض ترکیب مزامیر را به نویسندگان مختلفی که بین قرن های 9 و 5 قبل از میلاد نوشته اند نسبت می دهند.