Księga Ezechiela jest trzecią z ostatnich Proroków w Tanach i jedną z głównych ksiąg prorockich, po Izajaszu i Jeremiaszu. Według samej księgi zawiera ona sześć wizji proroka Ezechiela, wygnanego w Babilonie w ciągu 22 lat od 593 do 571 p.n.e., chociaż jest ona wytworem długiej i złożonej historii i niekoniecznie zachowuje same słowa prorok.
Wizje i księga zbudowane są wokół trzech tematów: (1) Sąd nad Izraelem (rozdziały 1–24); (2) Sąd nad narodami (rozdziały 25-32); oraz (3) Przyszłe błogosławieństwa dla Izraela (rozdziały 33–48). Jej tematy obejmują koncepcje obecności Boga, czystości, Izraela jako boskiej wspólnoty i indywidualnej odpowiedzialności przed Bogiem. Jego późniejszy wpływ obejmował rozwój tradycji mistycznych i apokaliptycznych w Drugiej Świątyni oraz rabiniczny judaizm i chrześcijaństwo.