1 Ferisiler*, Isa'nin Yahya'dan daha çok ögrenci edinip vaftiz* ettigini duydular aslinda Isa'nin kendisi degil, ögrencileri vaftiz ediyorlardi Isa bunu ögrenince Yahudiye'den ayrilip yine Celile'ye gitti. [1]
2 (#4:1) [2]
3 (#4:1) [3]
4 Giderken Samiriye'den geçmesi gerekiyordu.
5 Böylece Samiriye'nin Sihar denilen kentine geldi. Burasi Yakup'un kendi oglu Yusuf'a vermis oldugu topragin yakinindaydi.
6 Yakup'un kuyusu da oradaydi. Isa, yolculuktan yorulmus oldugu için kuyunun yanina oturmustu. Saat* on iki sulariydi. [4]
7 Samiriyeli* bir kadin su çekmeye geldi. Isa ona, "Bana su ver, içeyim" dedi. [5]
8 Isa'nin ögrencileri yiyecek satin almak için kente gitmislerdi. [6]
9 Samiriyeli kadin, "Sen Yahudi'sin, bense Samiriyeli bir kadinim" dedi, "Nasil olur da benden su istersin?" Çünkü Yahudiler'in Samiriyeliler'le iliskileri yoktur. [7]
10 Isa kadina su yaniti verdi: "Eger sen Tanri'nin armaganini ve sana, 'Bana su ver, içeyim' diyenin kim oldugunu bilseydin, sen O'ndan dilerdin, O da sana yasam suyunu verirdi." [8] [9] [10] [11]
11 Kadin, "Efendim" dedi, "Su çekecek bir seyin yok, kuyu da derin, yasam suyunu nereden bulacaksin? [12]
12 Sen, bu kuyuyu bize vermis, kendisi, ogullari ve davarlari ondan içmis olan atamiz Yakup'tan daha mi büyüksün?"
13 Isa söyle yanit verdi: "Bu sudan her içen yine susayacak. [13] [14]
14 Oysa benim verecegim sudan içen sonsuza dek susamaz. Benim verecegim su, içende sonsuz yasam için fiskiran bir pinar olacak." [15] [16] [17]
15 Kadin, "Efendim" dedi, "Bu suyu bana ver. Böylece ne susayayim, ne de su çekmek için buraya kadar geleyim."
16 Isa, "Git, kocani çagir ve buraya gel" dedi. [18]
17 Kadin, "Kocam yok" diye yanitladi. Isa, "Kocam yok demekle dogruyu söyledin" dedi.
18 "Bes kocaya vardin. Simdi birlikte yasadigin adam kocan degil. Dogruyu söyledin." [19]
19 Kadin, "Efendim, anliyorum, sen bir peygambersin" dedi. [20]
20 "Atalarimiz bu dagda tapindilar, ama sizler tapilmasi gereken yerin Yerusalim'de oldugunu söylüyorsunuz." [21] [22]
21 Isa ona söyle dedi: "Kadin, bana inan, öyle bir saat geliyor ki, Baba'ya ne bu dagda, ne de Yerusalim'de tapinacaksiniz! [23] [24] [25]
22 Siz bilmediginize tapiyorsunuz, biz bildigimize tapiyoruz. Çünkü kurtulus Yahudiler'dendir. [26]
23 Ama içtenlikle tapinanlarin Baba'ya ruhta ve gerçekte tapinacaklari saat geliyor. Iste, o saat simdidir. Baba da kendisine böyle tapinanlari ariyor. [27]
24 Tanri ruhtur, O'na tapinanlar da ruhta ve gerçekte tapinmalidirlar." [28]
25 Kadin Isa'ya, "Mesih denilen meshedilmis* Olan'in gelecegini biliyorum" dedi, "O gelince bize her seyi bildirecek." [29]
26 Isa, "Seninle konusan ben, O'yum" dedi.
27 Bu sirada Isa'nin ögrencileri geldiler. O'nun bir kadinla konusmasina sastilar. Bununla birlikte hiçbiri, "Ne istiyorsun?" ya da, "O kadinla neden konusuyorsun?" demedi. [30]
28 Sonra kadin su testisini birakarak kente gitti ve halka söyle dedi: "Gelin, yaptigim her seyi bana söyleyen adami görün. Acaba Mesih bu mudur?" [31]
29 (#4:28) [32]
30 Halk da kentten çikip Isa'ya dogru gelmeye basladi.
31 Bu arada ögrencileri O'na, "Rabbî*, yemek ye!" diye rica ediyorlardi. [33]
32 Ama Isa, "Benim, sizin bilmediginiz bir yiyecegim var" dedi. [34] [35]
33 Ögrenciler birbirlerine, "Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?" diye sordular.
34 Isa, "Benim yemegim, beni gönderenin istegini yerine getirmek ve O'nun isini tamamlamaktir" dedi. [36]
35 "Sizler, 'Ekinleri biçmeye daha dört ay var' demiyor musunuz? Iste, size söylüyorum, basinizi kaldirip tarlalara bakin. Ekinler sararmis, biçilmeye hazir! [37]
36 Eken ve biçen birlikte sevinsinler diye, biçen kisi simdiden ücretini alir ve sonsuz yasam için ürün toplar.
37 'Biri eker, baskasi biçer' sözü bu durumda dogrudur.
38 Ben sizi, emek vermediginiz bir ürünü biçmeye gönderdim. Baskalari emek verdiler, siz ise onlarin emeginden yararlandiniz."
39 O kentten birçok Samiriyeli, "Yaptigim her seyi bana söyledi" diye taniklik eden kadinin sözü üzerine Isa'ya iman etti. [38]
40 Samiriyeliler O'na gelip yanlarinda kalmasi için rica ettiler. O da orada iki gün kaldi.
41 O'nun sözü üzerine daha birçoklari iman etti.
42 Bunlar kadina, "Bizim iman etmemizin nedeni artik senin sözlerin degil" diyorlardi. "Kendimiz isittik, O'nun gerçekten dünyanin Kurtaricisi oldugunu biliyoruz."
43 Bu iki günden sonra Isa oradan ayrilip Celile'ye gitti. [39]
44 Isa'nin kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygi görmedigine taniklik etmisti. [40]
45 Celile'ye geldigi zaman Celileliler O'nu iyi karsiladilar. Çünkü onlar da bayram için gitmisler ve bayramda O'nun Yerusalim'de yaptigi her seyi görmüslerdi.
46 Isa yine, suyu saraba çevirdigi Celile'nin Kana Köyü'ne geldi. Orada saraya bagli bir memur vardi. Oglu Kefarnahum'da hastaydi. [41]
47 Adam, Isa'nin Yahudiye'den Celile'ye geldigini isitince yanina gitti, evine gelip ölmek üzere olan oglunu iyilestirmesi için O'na yalvardi. [42]
48 Isa adama, "Sizler belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz" dedi.
49 Saray memuru Isa'ya, "Efendim, çocugum ölmeden yetis!" dedi.
50 Isa, "Git, oglun yasayacak" dedi. Adam, Isa'nin söyledigi söze iman ederek gitti.
51 Daha yoldayken köleleri onu karsilayip oglunun yasadigini bildirdiler.
52 Adam onlara, oglunun iyilesmeye basladigi saati sordu. "Dün ögle üstü saat* birde atesi düstü" dediler.
53 Baba bunun, Isa'nin, "Oglun yasayacak" dedigi saat oldugunu anladi. Kendisi ve bütün ev halki iman etti.
54 Isa, bu ikinci belirtiyi de Yahudiye'den Celile'ye döndükten sonra gerçeklestirdi. [43]