1 Bu olaylardan sonra Rab yetmis kisi daha görevlendirdi. Bunlari ikiser ikiser, kendisinin gidecegi her kente, her yere kendi önünden gönderdi. [1] [2] [3]
2 Onlara, "Ürün bol, ama isçi az" dedi, "Bu nedenle ürünün sahibi Rab'be yalvarin, ürününü kaldiracak isçiler göndersin. [4]
3 Haydi gidin! Iste, sizi kuzular gibi kurtlarin arasina gönderiyorum. [5]
4 Yaniniza ne kese, ne torba, ne de çarik alin. Yolda hiç kimseyle selamlasmayin. [6]
5 Hangi eve girerseniz, önce, 'Bu eve esenlik olsun!' deyin.
6 Orada esenliksever biri varsa, dilediginiz esenlik onun üzerinde kalacak; yoksa, size dönecektir.
7 Girdiginiz evde kalin, size ne verirlerse onu yiyip için. Çünkü isçi ücretini hak eder. Evden eve tasinmayin. [7]
8 "Bir kente girdiginizde sizi kabul ederlerse, önünüze konulani yiyin.
9 Orada bulunan hastalari iyilestirin ve kendilerine, 'Tanri'nin Egemenligi size yaklasti' deyin. [8] [9] [10]
10 Ama bir kente girdiginizde sizi kabul etmezlerse, o kentin caddelerine çikip söyle deyin: 'Kentinizden ayaklarimizda kalan tozu bile size karsi silkiyoruz. Yine de sunu bilin ki, Tanri'nin Egemenligi yaklasti.'
11 (#10:10)
12 Size sunu söyleyeyim, yargi günü o kentin hali Sodom Kenti'nin halinden beter olacaktir.
13 "Vay haline, ey Horazin! Vay haline, ey Beytsayda! Sizlerde yapilan mucizeler Sur ve Sayda'da yapilmis olsaydi, çoktan çul* kusanip kül içinde oturarak tövbe etmis olurlardi. [11] [12]
14 Ama yargi günü sizin haliniz Sur ve Sayda'nin halinden beter olacaktir.
15 Ya sen, ey Kefarnahum, göge mi çikarilacaksin? Hayir, ölüler diyarina indirileceksin!
16 "Sizi dinleyen beni dinlemis olur, sizi reddeden beni reddetmis olur. Beni reddeden de beni göndereni reddetmis olur." [13]
17 Yetmisler sevinç içinde döndüler. "Ya Rab" dediler, "Senin adini andigimizda cinler bile bize boyun egiyor." [14] [15]
18 Isa onlara söyle dedi: "Seytan'in gökten yildirim gibi düstügünü gördüm. [16]
19 Ben size, yilanlari ve akrepleri ayak altinda ezmek ve düsmanin bütün gücünü alt etmek için yetki verdim. Hiçbir sey size zarar vermeyecektir.
20 Bununla birlikte, ruhlarin size boyun egmesine sevinmeyin, adlarinizin gökte yazilmis olmasina sevinin."
21 O anda Isa Kutsal Ruh'un etkisiyle cosarak söyle dedi: "Baba, yerin ve gögün Rabbi! Bu gerçekleri bilge ve akilli kisilerden gizleyip küçük çocuklara açtigin için sana sükrederim. Evet Baba, senin istegin buydu. [17] [18]
22 "Babam her seyi bana teslim etti. Ogul'un kim oldugunu Baba'dan baska kimse bilmez. Baba'nin kim oldugunu da Ogul'dan ve Ogul'un O'nu tanitmak istedigi kisilerden baskasi bilmez." [19] [20]
23 Sonra ögrencilerine dönüp özel olarak söyle dedi: "Sizin gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu! [21]
24 Size sunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice krallar sizin ördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Sizin isittiklerinizi isitmek istediler, ama isitemediler."
25 Bir Kutsal Yasa uzmani Isa'yi denemek amaciyla gelip söyle dedi: "Ögretmenim, sonsuz yasami miras almak için ne yapmaliyim?" [22] [23] [24]
26 Isa ona, "Kutsal Yasa'da ne yazilmistir?" diye sordu. "Orada ne okuyorsun?"
27 Adam söyle karsilik verdi: "Tanrin Rab'bi bütün yüreginle, bütün caninla, bütün gücünle ve bütün aklinla seveceksin. Komsunu da kendin gibi seveceksin." [25]
28 Isa ona, "Dogru yanit verdin" dedi. "Bunu yap ve yasayacaksin."
29 Oysa adam kendini hakli çikarmak isteyerek Isa'ya, "Peki, komsum kim?"dedi. [26] [27]
30 Isa söyle yanit verdi: "Adamin biri Yerusalim'den Eriha'ya inerken haydutlarin eline düstü. Onu soyup dövdüler, yari ölü birakip gittiler. [28]
31 Bir rastlanti olarak o yoldan bir kâhin geçiyordu. Adami görünce yolun öbür yanindan geçip gitti.
32 Bir Levili* de oraya varip adami görünce ayni sekilde geçip gitti.
33 O yoldan geçen bir Samiriyeli* ise adamin bulundugu yere gelip onu görünce, yüregi sizladi.
34 Adamin yanina gitti, yaralarinin üzerine yagla sarap dökerek sardi. Sonra adami kendi hayvanina bindirip hana götürdü, onunla ilgilendi.
35 Ertesi gün iki dinar çikararak hanciya verdi. 'Ona iyi bak' dedi, 'Bundan fazla ne harcarsan, dönüsümde sana öderim.'
36 "Sence bu üç kisiden hangisi haydutlar arasina düsen adama komsu gibi davrandi?"
37 Yasa uzmani, "Ona aciyip yardim eden" dedi. Isa, "Git, sen de öyle yap" dedi.
38 Isa, ögrencileriyle birlikte yola devam edip bir köye girdi. Marta adinda bir kadin Isa'yi evinde konuk etti. [29]
39 Marta'nin Meryem adindaki kizkardesi, Rab'bin ayaklari dibine oturmus O'nun konusmasini dinliyordu. [30]
40 Marta ise islerinin çoklugundan ötürü telas içindeydi. Isa'nin yanina gelerek, "Ya Rab" dedi, "Kardesimin beni hizmet islerinde yalniz birakmasina aldirmiyor musun? Ona söyle de bana yardim etsin." [31]
41 Rab ona su karsiligi verdi: "Marta, Marta, sen çok sey için kaygilanip telaslaniyorsun.
42 Oysa gerekli olan tek bir sey vardir. Meryem iyi olani seçti ve bu kendisinden alinmayacak."