Het Urantia Boek in het Engels is sinds 2006 wereldwijd Public Domain.
Vertalingen: © 1997 De Stichting Urantia
| Verhandeling 52. Planetaire tijdvakken van stervelingen |
Inhoudsopgave
Enige versie |
Verhandeling 54. Problemen ten aanzien van de opstand van Lucifer |
THE LUCIFER REBELLION
DE OPSTAND VAN LUCIFER
1955 53:0.1 LUCIFER was a brilliant primary Lanonandek Son of Nebadon. He had experienced service in many systems, had been a high counselor of his group, and was distinguished for wisdom, sagacity, and efficiency. Lucifer was number 37 of his order, and when commissioned by the Melchizedeks, he was designated as one of the one hundred most able and brilliant personalities in more than seven hundred thousand of his kind. From such a magnificent beginning, through evil and error, he embraced sin and now is numbered as one of three System Sovereigns in Nebadon who have succumbed to the urge of self and surrendered to the sophistry of spurious personal liberty—rejection of universe allegiance and disregard of fraternal obligations, blindness to cosmic relationships.
1997 53:0.1 LUCIFER was een briljante primaire Lanonandek-Zoon van Nebadon. Hij had gediend in vele stelsels, was een hoge raadsman van zijn groep geweest en muntte uit door wijsheid, scherpzinnigheid en bekwaamheid. Lucifer was nummer 37 van zijn orde, en bij zijn aanstelling door de Melchizedeks werd hij omschreven als een van de honderd capabelste, briljantste persoonlijkheden van de meer dan zevenhonderdduizend leden van zijn soort. Na zulk een luisterrijk begin kwam hij via kwaad en dwaling tot het omhelzen van zonde, en nu is hij één van de drie Stelsel-Soevereinen in Nebadon die zijn gezwicht voor de behoeften van het eigen zelf en hebben gecapituleerd voor de drogreden van valse persoonlijke vrijheid — de afwijzing van getrouwheid aan het universum en de verontachtzaming van de verplichtingen van broederschap, blindheid voor kosmische betrekkingen.
1955 53:0.2 In the universe of Nebadon, the domain of Christ Michael, there are ten thousand systems of inhabited worlds. In all the history of Lanonandek Sons, in all their work throughout these thousands of systems and at the universe headquarters, only three System Sovereigns have ever been found in contempt of the government of the Creator Son.
1997 53:0.2 Het universum Nebadon, het domein van Christus Michael, omvat tienduizend stelsels van bewoonde werelden. In de gehele geschiedenis der Lanonandek-Zonen, bij al hun arbeid in al deze duizenden stelsels en op het hoofdkwartier van het universum, zijn er slechts drie Stelsel-Soevereinen geweest die zich schuldig hebben gemaakt aan minachting voor de regering van de Schepper-Zoon.
1. THE LEADERS OF REBELLION
1. DE LEIDERS VAN DE OPSTAND
1955 53:1.1 Lucifer was not an ascendant being; he was a created Son of the local universe, and of him it was said: “You were perfect in all your ways from the day you were created till unrighteousness was found in you.” Many times had he been in counsel with the Most Highs of Edentia. And Lucifer reigned “upon the holy mountain of God,” the administrative mount of Jerusem, for he was the chief executive of a great system of 607 inhabited worlds.
1997 53:1.1 Lucifer was geen wezen in opklimming[1]. Hij was een geschapen Zoon van het plaatselijk universum, en van hem werd gezegd: ‘Onberispelijk waart gij in uw wandel vanaf de dag dat gij geschapen werdt, totdat er onrecht in u werd gevonden.’ Vele malen had hij beraadslaagd met de Meest Verhevenen van Edentia[2]. En Lucifer regeerde ‘op de heilige berg Gods,’ de bestuursheuvel van Jerusem, want hij stond aan het hoofd van het uitvoerend bewind over een groot stelsel van 607 bewoonde werelden.
1955 53:1.2 Lucifer was a magnificent being, a brilliant personality; he stood next to the Most High Fathers of the constellations in the direct line of universe authority. Notwithstanding Lucifer’s transgression, subordinate intelligences refrained from showing him disrespect and disdain prior to Michael’s bestowal on Urantia. Even the archangel of Michael, at the time of Moses’ resurrection, “did not bring against him an accusing judgment but simply said, ‘the Judge rebuke you.’” Judgment in such matters belongs to the Ancients of Days, the rulers of the superuniverse.
1997 53:1.2 Lucifer was een indrukwekkend wezen, een briljante persoonlijkheid; in de rangorde van het gezag in het universum volgde hij rechtstreeks op de Meest Verheven Vaders van de constellaties. Ondanks zijn overtreding onthielden ondergeschikte denkende wezens zich van oneerbiedigheid en minachting jegens Lucifer vóór Michaels zelfschenking op Urantia. Ten tijde van de opstanding van Mozes bracht zelfs de aartsengel van Michael ‘geen smadelijk oordeel jegens hem uit, doch zeide eenvoudig: “De Rechter straffe u[3].”’ Het oordeel in zulke zaken behoort aan de Ouden der Dagen, de regeerders van het superuniversum.
1955 53:1.3 Lucifer is now the fallen and deposed Sovereign of Satania. Self-contemplation is most disastrous, even to the exalted personalities of the celestial world. Of Lucifer it was said: “Your heart was lifted up because of your beauty; you corrupted your wisdom because of your brightness.” Your olden prophet saw his sad estate when he wrote: “How are you fallen from heaven, O Lucifer, son of the morning! How are you cast down, you who dared to confuse the worlds!”
1997 53:1.3 Lucifer is thans de gevallen, afgezette Soeverein van Satania. Zelfachting is hoogst rampzalig, zelfs voor de verheven persoonlijkheden van de hemelse wereld. Van Lucifer werd gezegd: ‘Trots was uw hart vanwege uw schoonheid; met uw luister hebt ge ook uw wijsheid teniet doen gaan[4].’ Uw oude profeet zag zijn treurige staat toen hij schreef: ‘Hoe zijt gij uit de hemel gevallen, O Lucifer, zoon des dageraads! hoe zijt ge neergestort, gij die waagdet de werelden te verwarren!’[5]
1955 53:1.4 Very little was heard of Lucifer on Urantia owing to the fact that he assigned his first lieutenant, Satan, to advocate his cause on your planet. Satan was a member of the same primary group of Lanonandeks but had never functioned as a System Sovereign; he entered fully into the Lucifer insurrection. The “devil” is none other than Caligastia, the deposed Planetary Prince of Urantia and a Son of the secondary order of Lanonandeks. At the time Michael was on Urantia in the flesh, Lucifer, Satan, and Caligastia were leagued together to effect the miscarriage of his bestowal mission. But they signally failed.
1997 53:1.4 Op Urantia werd er zeer weinig over Lucifer bekend vanwege het feit dat hij zijn eerste luitenant, Satan, aanstelde om zijn zaak op uw planeet te bepleiten. Satan was een lid van dezelfde primaire groep Lanonandeks, maar had nimmer gefunctioneerd als Stelsel-Soeverein; hij nam in alles deel aan de opstand van Lucifer[6]. De ‘duivel’ is niemand anders dan Caligastia, de afgezette Planetaire Vorst van Urantia en een Zoon van de secundaire orde der Lanonandeks[7][8]. Toen Michael in het vlees op Urantia was, hadden Lucifer, Satan en Caligastia zich aaneengesloten om de missie van zijn schenking te doen mislukken. Hierin faalden zij echter opvallend.
1955 53:1.5 Abaddon was the chief of the staff of Caligastia. He followed his master into rebellion and has ever since acted as chief executive of the Urantia rebels. Beelzebub was the leader of the disloyal midway creatures who allied themselves with the forces of the traitorous Caligastia.
1997 53:1.5 Abaddon was de stafchef van Caligastia[9]. Hij volgde zijn meester in de opstand en is sindsdien steeds opgetreden als bestuurder van de opstandelingen op Urantia. Beëlzebub was de leider van de trouweloze middenschepselen die zich verbonden met de strijdkrachten van de verraderlijke Caligastia[10].
1955 53:1.6 The dragon eventually became the symbolic representation of all these evil personages. Upon the triumph of Michael, “Gabriel came down from Salvington and bound the dragon (all the rebel leaders) for an age.” Of the Jerusem seraphic rebels it is written: “And the angels who kept not their first estate but left their own habitation, he has reserved in sure chains of darkness to the judgment of the great day.”
1997 53:1.6 Uiteindelijk is de draak de symbolische voorstelling van al deze boze personages geworden. Na de triomf van Michael ‘daalde Gabriël neer uit Salvington en bond de draak (alle opstandige leiders) voor een tijdperk[11].’ Over de serafijnse opstandelingen op Jerusem is geschreven: ‘En de engelen die hun oorsprong ontrouw werden en hun eigen woning verlieten, heeft hij met vaste ketenen van donkerheid bewaard gehouden voor het oordeel van de grote dag[12].’
2. THE CAUSES OF REBELLION
2. DE OORZAKEN VAN DE OPSTAND
1955 53:2.1 Lucifer and his first assistant, Satan, had reigned on Jerusem for more than five hundred thousand years when in their hearts they began to array themselves against the Universal Father and his then vicegerent Son, Michael.
1997 53:2.1 Lucifer en zijn eerste assistent, Satan, hadden al meer dan vijfhonderdduizend jaar op Jerusem geregeerd toen zij in hun hart stelling begonnen te nemen tegen de Universele Vader en zijn Zoon Michael, die toen plaatsvervangend regent was.
1955 53:2.2 There were no peculiar or special conditions in the system of Satania which suggested or favored rebellion. It is our belief that the idea took origin and form in Lucifer’s mind, and that he might have instigated such a rebellion no matter where he might have been stationed. Lucifer first announced his plans to Satan, but it required several months to corrupt the mind of his able and brilliant associate. However, when once converted to the rebel theories, he became a bold and earnest advocate of “self-assertion and liberty.”
1997 53:2.2 Er waren geen ongewone of speciale omstandigheden in het stelsel Satania die om opstand vroegen of deze bevorderden. Wij geloven dat dit idee zijn oorsprong vond en vorm aannam in het bewustzijn van Lucifer, en dat hij overal waar hij maar gestationeerd zou zijn geweest een dergelijke opstand had kunnen aanstichten. Lucifer maakte zijn plannen het eerst bekend aan Satan, maar het corrumperen van het bewustzijn van deze bekwame, briljante medewerker nam verscheidene maanden in beslag. Toen deze echter eenmaal was bekeerd tot de opstandige theorieën, werd hij een stoutmoedig en ernstig bepleiter van ‘zelfbewustheid en vrijheid[13].’
1955 53:2.3 No one ever suggested rebellion to Lucifer. The idea of self-assertion in opposition to the will of Michael and to the plans of the Universal Father, as they are represented in Michael, had its origin in his own mind. His relations with the Creator Son had been intimate and always cordial. At no time prior to the exaltation of his own mind did Lucifer openly express dissatisfaction about the universe administration. Notwithstanding his silence, for more than one hundred years of standard time the Union of Days on Salvington had been reflectivating to Uversa that all was not at peace in Lucifer’s mind. This information was also communicated to the Creator Son and the Constellation Fathers of Norlatiadek.
1997 53:2.3 Niemand had Lucifer ooit gesuggereerd om in opstand te komen. Het idee van zelfbewustheid in verzet tegen de wil van Michael en de plannen van de Universele Vader, zoals deze in Michael worden vertegenwoordigd, ontsprong aan zijn eigen bewustzijn. Zijn betrekkingen met de Schepper-Zoon waren innig en altijd hartelijk geweest. Voordat hij zijn eigen bewustzijn begon te verheffen, had Lucifer op geen enkel moment openlijk uiting gegeven aan ongenoegen over het bestuur van het universum. Ondanks Lucifers stilzwijgen had de Unie der Dagen op Salvington echter reeds meer dan honderd jaar standaardtijd aan Uversa gereflectiveerd dat niet alles pais en vree was in Lucifers bewustzijn. Deze inlichting werd ook overgebracht aan de Schepper-Zoon en aan de Constellatie-Vaders van Norlatiadek.
1955 53:2.4 Throughout this period Lucifer became increasingly critical of the entire plan of universe administration but always professed wholehearted loyalty to the Supreme Rulers. His first outspoken disloyalty was manifested on the occasion of a visit of Gabriel to Jerusem just a few days before the open proclamation of the Lucifer Declaration of Liberty. Gabriel was so profoundly impressed with the certainty of the impending outbreak that he went direct to Edentia to confer with the Constellation Fathers regarding the measures to be employed in case of open rebellion.
1997 53:2.4 Gedurende deze periode kreeg Lucifer steeds meer kritiek op het gehele plan van het bestuur van het universum, maar wendde hij altijd oprechte trouw voor aan de Allerhoogste Regeerders. Zijn eerste uitgesproken trouweloosheid kwam aan het licht toen Gabriël een bezoek bracht aan Jerusem, slechts enkele dagen voor de openlijke afkondiging van Lucifers Vrijheidsverklaring. Gabriël was zo diep doordrongen van de zekerheid van de op handen zijnde uitbarsting, dat hij rechtstreeks naar Edentia ging om te overleggen met de Constellatie-Vaders ten aanzien van de maatregelen die getroffen dienden te worden in het geval van een openlijke opstand.
1955 53:2.5 It is very difficult to point out the exact cause or causes which finally culminated in the Lucifer rebellion. We are certain of only one thing, and that is: Whatever these first beginnings were, they had their origin in Lucifer’s mind. There must have been a pride of self that nourished itself to the point of self-deception, so that Lucifer for a time really persuaded himself that his contemplation of rebellion was actually for the good of the system, if not of the universe. By the time his plans had developed to the point of disillusionment, no doubt he had gone too far for his original and mischief-making pride to permit him to stop. At some point in this experience he became insincere, and evil evolved into deliberate and willful sin. That this happened is proved by the subsequent conduct of this brilliant executive. He was long offered opportunity for repentance, but only some of his subordinates ever accepted the proffered mercy. The Faithful of Days of Edentia, on the request of the Constellation Fathers, in person presented the plan of Michael for the saving of these flagrant rebels, but always was the mercy of the Creator Son rejected and rejected with increasing contempt and disdain.
1997 53:2.5 Het is zeer moeilijk om de exacte oorzaak of oorzaken aan te wijzen die uiteindelijk culmineer- den in de opstand van Lucifer. Wij weten slechts één ding zeker, en dat is het volgende: wat het eerste begin ook geweest moge zijn, het had zijn oorsprong in Lucifers bewustzijn. Er moet een eigenwaan zijn geweest, die zichzelf voedde tot het punt waar zij zelfbedrog werd, zodat Lucifer zichzelf een tijd lang kon overtuigen dat de opstand die hem voor ogen zweefde daadwerkelijk ten voordele van het stelsel en zelfs van het universum zou zijn. Tegen de tijd dat zijn plannen zich hadden ontwikkeld tot het punt waar hij gedesillusioneerd raakte, was hij ongetwijfeld zover gegaan dat hij er door zijn oorspronkelijke, tweedracht zaaiende trots niet mee kon ophouden[14]. Op een bepaald punt in deze ervaring werd hij onoprecht en ontwikkelde het kwaad zich tot opzettelijke, halsstarrige zonde. Dat dit inderdaad gebeurde, wordt bewezen door het latere gedrag van deze briljante bestuurder. Hij kreeg lange tijd de gelegenheid om berouw te tonen, maar slechts enkelen van zijn ondergeschikten hebben de genade die hun werd geboden ooit aanvaard. De Getrouwe der Dagen van Edentia legde hem op verzoek van de Constellatie-Vaders in eigen persoon het plan van Michael voor om deze flagrante opstandelingen te redden, maar de barmhartigheid van de Schepper-Zoon werd aldoor afgewezen, afgewezen met toenemende minachting en hooghartigheid.
3. THE LUCIFER MANIFESTO
3. HET MANIFEST VAN LUCIFER
1955 53:3.1 Whatever the early origins of trouble in the hearts of Lucifer and Satan, the final outbreak took form as the Lucifer Declaration of Liberty. The cause of the rebels was stated under three heads:
1955 53:3.2 1. The reality of the Universal Father. Lucifer charged that the Universal Father did not really exist, that physical gravity and space-energy were inherent in the universe, and that the Father was a myth invented by the Paradise Sons to enable them to maintain the rule of the universes in the Father’s name. He denied that personality was a gift of the Universal Father. He even intimated that the finaliters were in collusion with the Paradise Sons to foist fraud upon all creation since they never brought back a very clear-cut idea of the Father’s actual personality as it is discernible on Paradise. He traded on reverence as ignorance. The charge was sweeping, terrible, and blasphemous. It was this veiled attack upon the finaliters that no doubt influenced the ascendant citizens then on Jerusem to stand firm and remain steadfast in resistance to all the rebel’s proposals.
1997 53:3.2 1. De werkelijkheid van de Universele Vader. Lucifer bracht als beschuldiging in dat de Universele Vader niet werkelijk bestond, dat de fysische zwaartekracht en de ruimteënergie inherent waren aan het universum, en dat de Vader een mythe was die door de Paradijs-Zonen was bedacht met het doel hen in staat te stellen de heerschappij over de universa in naam van de Vader in handen te houden. Hij ontkende dat persoonlijkheid een geschenk van de Universele Vader was. Hij suggereerde zelfs dat de volkomenen heimelijk samenzwoeren met de Paradijs-Zonen om de gehele schepping een frauduleus idee op te dringen, aangezien zij nimmer een zeer welomlijnd idee mee terugbrachten van de eigenlijke persoonlijkheid van de Vader, zoals deze op het Paradijs kan worden waargenomen. Hij exploiteerde hun eerbied door deze als onwetendheid voor te stellen. De aanklacht was radicaal, vreselijk en godslasterlijk. Deze bedekte aanval op de volkomenen bracht de opklimmende burgers die te dien tijde op Jerusem verbleven, er ongetwijfeld toe vastberaden te zijn en zich standvastig te blijven verzetten tegen alle voorstellen van de opstandeling.
1955 53:3.3 2. The universe government of the Creator Son—Michael. Lucifer contended that the local systems should be autonomous. He protested against the right of Michael, the Creator Son, to assume sovereignty of Nebadon in the name of a hypothetical Paradise Father and require all personalities to acknowledge allegiance to this unseen Father. He asserted that the whole plan of worship was a clever scheme to aggrandize the Paradise Sons. He was willing to acknowledge Michael as his Creator-father but not as his God and rightful ruler.
1997 53:3.3 2. De universumregering van de Schepper-Zoon — Michael. Lucifer beweerde met klem dat de plaatselijke stelsels autonoom moesten zijn. Hij protesteerde tegen het recht van Michael, de Schepper-Zoon, om de soevereiniteit in Nebadon op zich te nemen uit naam van een hypothetische Paradijs-Vader en om alle persoonlijkheden getrouwheid aan deze ongeziene Vader op te leggen. Hij beweerde dat het gehele plan van godsverering een sluw complot was om de Paradijs-Zonen te verheffen. Hij was bereid om Michael te erkennen als zijn Schepper-vader, maar niet als zijn God en wettige vorst.
1955 53:3.4 Most bitterly did he attack the right of the Ancients of Days—“foreign potentates”—to interfere in the affairs of the local systems and universes. These rulers he denounced as tyrants and usurpers. He exhorted his followers to believe that none of these rulers could do aught to interfere with the operation of complete home rule if men and angels only had the courage to assert themselves and boldly claim their rights.
1997 53:3.4 Een zeer bittere aanval deed hij op het recht van de Ouden der Dagen — ‘vreemde potentaten’ — om tussenbeide te komen in de zaken van de plaatselijke stelsels en universa. Hij wraakte deze regeerders als tyrannen en usurpators. Hij riep zijn volgelingen op te geloven dat geen van deze regeerders iets kon uitrichten dat de werking van volledig zelfbestuur zou belemmeren, indien mensen en engelen slechts de moed zouden hebben voor zichzelf op te komen en hun rechten stoutmoedig op te eisen.
1955 53:3.5 He contended that the executioners of the Ancients of Days could be debarred from functioning in the local systems if the native beings would only assert their independence. He maintained that immortality was inherent in the system personalities, that resurrection was natural and automatic, and that all beings would live eternally except for the arbitrary and unjust acts of the executioners of the Ancients of Days.
1997 53:3.5 Hij beweerde dat de scherprechters van de Ouden der Dagen verhinderd konden worden in de plaatselijke stelsels te functioneren, indien de wezens die daar geboren waren maar hun onafhankelijkheid wilden opeisen. Hij beweerde dat onsterfelijkheid van nature eigen was aan de persoonlijkheden van de stelsels, dat de opstanding natuurlijk en automatisch was en dat alle wezens eeuwig zouden leven, ware het niet dat de scherprechters van de Ouden der Dagen willekeurige en onrechtvaardige daden pleegden.
1955 53:3.6 3. The attack upon the universal plan of ascendant mortal training. Lucifer maintained that far too much time and energy were expended upon the scheme of so thoroughly training ascending mortals in the principles of universe administration, principles which he alleged were unethical and unsound. He protested against the agelong program for preparing the mortals of space for some unknown destiny and pointed to the presence of the finaliter corps on Jerusem as proof that these mortals had spent ages of preparation for some destiny of pure fiction. With derision he pointed out that the finaliters had encountered a destiny no more glorious than to be returned to humble spheres similar to those of their origin. He intimated that they had been debauched by overmuch discipline and prolonged training, and that they were in reality traitors to their mortal fellows since they were now co-operating with the scheme of enslaving all creation to the fictions of a mythical eternal destiny for ascending mortals. He advocated that ascenders should enjoy the liberty of individual self-determination. He challenged and condemned the entire plan of mortal ascension as sponsored by the Paradise Sons of God and supported by the Infinite Spirit.
1997 53:3.6 3. De aanval op het universele plan voor de opleiding van opklimmende stervelingen. Lucifer beweerde dat er veel te veel tijd en energie werd besteed aan het plan om opklimmende stervelingen zo grondig op te leiden in de beginselen van het universum-bestuur, beginselen waarvan hij beweerde dat ze onethisch en ondeugdelijk waren. Hij protesteerde tegen het eeuwenlange programma om stervelingen uit de ruimte voor te bereiden op een of andere onbekende bestemming, en verwees naar de aanwezigheid van het Korps der Volkomenen op Jerusem als bewijs dat deze stervelingen eeuwen besteed hadden aan de voorbereiding op een bestemming die zuiver fictief was. Honend wees hij erop dat de volkomenen geen glorieuzer bestemming hadden gevonden dan te worden teruggestuurd naar nederige werelden zoals die waarvan zij afkomstig waren. Hij impliceerde dat zij gecorrumpeerd waren door te veel discipline en een te langdurige opleiding, en dat zij in werkelijkheid verraders waren van hun medestervelingen, aangezien zij nu meewerkten aan het plan om de gehele schepping onder het juk te brengen van de ficties van een mythische eeuwige bestemming voor opklimmende stervelingen. Hij bepleitte dat opklimmende stervelingen de vrijheid van individuele zelfbestemming zouden genieten. Het gehele plan voor de opklimming van stervelingen, zoals dit wordt verzorgd door de Paradijs-Zonen van God en ondersteund door de Oneindige Geest, werd door hem aangevochten en veroordeeld.
1955 53:3.7 And it was with such a Declaration of Liberty that Lucifer launched his orgy of darkness and death.
1997 53:3.7 Met zulk een Vrijheidsverklaring nu ontketende Lucifer zijn orgie van duisternis en dood.
4. OUTBREAK OF THE REBELLION
4. HET UITBREKEN VAN DE OPSTAND
1955 53:4.1 The Lucifer manifesto was issued at the annual conclave of Satania on the sea of glass, in the presence of the assembled hosts of Jerusem, on the last day of the year, about two hundred thousand years ago, Urantia time. Satan proclaimed that worship could be accorded the universal forces—physical, intellectual, and spiritual—but that allegiance could be acknowledged only to the actual and present ruler, Lucifer, the “friend of men and angels” and the “God of liberty.”
1997 53:4.1 Het manifest van Lucifer werd bekendgemaakt tijdens de geheime jaarvergaderin g van Satania op de glazen zee, op de laatste dag van het jaar, ongeveer tweehonderdduizend jaar Unrantia-tijd geleden, in tegenwoordigheid van de verzamelde heerscharen van Jerusem. Satan kondigde af dat de universele machten — fysische, intellectuele en geestelijke — mochten worden aanbeden, maar dat men alleen trouw kon zweren aan Lucifer, de daadwerkelijke huidige regeerder, ‘de vriend van mensen en engelen’ en de ‘God der vrijheid.’
1955 53:4.2 Self-assertion was the battle cry of the Lucifer rebellion. One of his chief arguments was that, if self-government was good and right for the Melchizedeks and other groups, it was equally good for all orders of intelligence. He was bold and persistent in the advocacy of the “equality of mind” and “the brotherhood of intelligence.” He maintained that all government should be limited to the local planets and their voluntary confederation into the local systems. All other supervision he disallowed. He promised the Planetary Princes that they should rule the worlds as supreme executives. He denounced the location of legislative activities on the constellation headquarters and the conduct of judicial affairs on the universe capital. He contended that all these functions of government should be concentrated on the system capitals and proceeded to set up his own legislative assembly and organized his own tribunals under the jurisdiction of Satan. And he directed that the princes on the apostate worlds do the same.
1997 53:4.2 Zelfbewustheid was de oorlogskreet in de opstand van Lucifer[16]. Een van zijn voornaamste argumenten was dat indien zelfbestuur goed en juist was voor de Melchizedeks en voor andere groepen, het derhalve even goed was voor alle orden der denkende wezens. Hij was stoutmoedig en vasthoudend in zijn pleidooi voor de ‘gelijkheid van bewustzijn’ en ‘de broederschap van intelligentie.’ Hij beweerde dat alle bestuur beperkt diende te worden tot de plaatselijke planeten en de vrijwillige confederatie hiervan in de plaatselijke stelsels. Hij hekelde alle andere vormen van toezicht. Hij beloofde de Planetaire Vorsten dat zij als allerhoogste bewindvoerders de werelden zouden regeren. Hij hekelde de wetgevende activiteiten op de hoofdkwartieren van de constellaties en het behandelen van gerechtelijke zaken op de hoofdwerelden van de stelsels. Hij beweerde dat al deze regeringsfucnties op de hoofdwerelden van de stelsels geconcentreerd moesten worden, en stelde vervolgens zijn eigen wetgevende vergadering in en organiseerde zijn eigen rechtbanken, onder de jurisdictie van Satan. Bovendien instrueerde hij de vorsten op de afvallige werelden om hetzelfde te doen.
1955 53:4.3 The entire administrative cabinet of Lucifer went over in a body and were sworn in publicly as the officers of the administration of the new head of “the liberated worlds and systems.”
1997 53:4.3 Alle bestuurders van Lucifers kabinet gingen gezamenlijk over en werden in het openbaar beëdigd als ambtenaren van het bestuur van het nieuwe hoofd van ‘de bevrijde werelden en stelsels.’
1955 53:4.4 While there had been two previous rebellions in Nebadon, they were in distant constellations. Lucifer held that these insurrections were unsuccessful because the majority of the intelligences failed to follow their leaders. He contended that “majorities rule,” that “mind is infallible.” The freedom allowed him by the universe rulers apparently sustained many of his nefarious contentions. He defied all his superiors; yet they apparently took no note of his doings. He was given a free hand to prosecute his seductive plan without let or hindrance.
1997 53:4.4 Ofschoon er tweemaal eerder een opstand had plaatsgevonden in Nebadon, was dit in veraf gelegen constellaties geweest. Lucifer meende dat deze opstanden waren mislukt omdat de meerderheid der denkende wezens hun leiders niet was gevolgd. Hij beweerde dat ‘door een meerderheid genomen besluiten wettig zijn,’ dat ‘bewustzijn onfeilbaar is.’ De vrijheid die hem door de regeerders van het universum werd gelaten, schraagde ogenschijnlijk vele van zijn infame beweringen. Hij weerstond al zijn superieuren en toch schonken zij ogenschijnlijk geen aandacht aan zijn handelingen. Hij kreeg zondere enige belemmering de vrije hand om zijn verleidelijke plan uit te voeren.
1955 53:4.5 All the merciful delays of justice Lucifer pointed to as evidence of the inability of the government of the Paradise Sons to stop the rebellion. He would openly defy and arrogantly challenge Michael, Immanuel, and the Ancients of Days and then point to the fact that no action ensued as positive evidence of the impotency of the universe and the superuniverse governments.
1997 53:4.5 Alle barmhartige uitstel van gerechtigheid werd door Lucifer aangevoerd als bewijs van het onvermogen van de regering van de Paradijs-Zonen om de opstand te breken. Hij tartte Michael, Immanuel en de Ouden der Dagen openlijk en daagde hen laatdunkend uit, om vervolgens het feit dat hier geen actie op volgde aan te voeren als positief bewijs van de machteloosheid van de regeringen van het universum en het superuniversum.
1955 53:4.6 Gabriel was personally present throughout all these disloyal proceedings and only announced that he would, in due time, speak for Michael, and that all beings would be left free and unmolested in their choice; that the “government of the Sons for the Father desired only that loyalty and devotion which was voluntary, wholehearted, and sophistry-proof.”
1997 53:4.6 Gabriël was persoonlijk tegenwoordig bij al deze trouweloze handelingen en kondigde alleen aan dat hij te zijner tijd voor Michael zou spreken en dat alle wezens vrij en ongehinderd hun keuze zouden kunnen maken; dat de ‘regering van de Zonen voor de Vader alleen die getrouwheid en toewijding verlangden die vrijwillig, van ganser harte en zonder drogredenen werd geschonken.’
1955 53:4.7 Lucifer was permitted fully to establish and thoroughly to organize his rebel government before Gabriel made any effort to contest the right of secession or to counterwork the rebel propaganda. But the Constellation Fathers immediately confined the action of these disloyal personalities to the system of Satania. Nevertheless, this period of delay was a time of great trial and testing to the loyal beings of all Satania. All was chaotic for a few years, and there was great confusion on the mansion worlds.
1997 53:4.7 Het werd Lucifer toegestaan zijn opstandige regering volledig te installeren en grondig te organiseren voordat Gabriël ook maar een poging ondernam om het recht van secessie aan te vechten of de propaganda van de opstandelingen tegen te gaan. De Constellatie-Vaders beperkten de activiteit van deze trouweloze persoonlijkheden echter onmiddellijk tot het stelsel Satania. Niettemin was deze periode van uitstel een tijd van grote bezoeking en beproeving voor de getrouwe wezens in heel Satania. Enige jaren lang was alles in chaos en heerste er grote verwarring op de woningwerelden.
5. NATURE OF THE CONFLICT
5. DE AARD VAN HET CONFLICT
1955 53:5.1 Upon the outbreak of the Satania rebellion, Michael took counsel of his Paradise brother, Immanuel. Following this momentous conference, Michael announced that he would pursue the same policy which had characterized his dealings with similar upheavals in the past, an attitude of noninterference.
1997 53:5.1 Bij het uitbreken van de opstand in Satania ging Michael te rade bij zijn Paradijs-broeder, Immanuel. Na afloop van deze gewichtige conferentie kondigde Michael aan dat hij hetzelfde beleid zou volgen dat zijn optreden bij gelijksoortige gevallen van oproer in het verleden had gekenmerkt, namelijk een houding van non-interventie.
1955 53:5.2 At the time of this rebellion and the two which preceded it there was no absolute and personal sovereign authority in the universe of Nebadon. Michael ruled by divine right, as vicegerent of the Universal Father, but not yet in his own personal right. He had not completed his bestowal career; he had not yet been vested with “all power in heaven and on earth.”
1997 53:5.2 Ten tijde van deze opstand en de twee andere die eraan vooraf waren gegaan, bestond er nog geen absoluut, persoonlijk, soeverein gezag in het universum Nebadon. Michael heerste bij goddelijk recht, als plaatsvervanger van de Universele Vader, maar nog niet krachtens zijn eigen persoonlijke recht. Hij had zijn loopbaan van zelfschenking nog niet voltooid: hij was nog niet bekleed met ‘alle macht in de hemel en op aarde[17].’
1955 53:5.3 From the outbreak of rebellion to the day of his enthronement as sovereign ruler of Nebadon, Michael never interfered with the rebel forces of Lucifer; they were allowed to run a free course for almost two hundred thousand years of Urantia time. Christ Michael now has ample power and authority to deal promptly, even summarily, with such outbreaks of disloyalty, but we doubt that this sovereign authority would lead him to act differently if another such upheaval should occur.
1997 53:5.3 Van het uitbreken van de opstand tot aan de dag dat hij de troon besteeg als soeverein regeerder van Nebadon, bemoeide Michael zich nimmer met de opstandige strijdmachten van Lucifer: bijna tweehonderdduizend jaar Urantia-tijd lang konden zij vrijelijk hun gang gaan. Christus Michael heeft nu macht en gezag in overvloed om onmiddellijk en zelfs zonder vorm van proces te reageren op een dergelijke uitbarsting van trouweloosheid, maar wij betwijfelen of dit soevereine gezag hem anders zou doen handelen indien zich wederom zo’n oproer zou voordoen.
1955 53:5.4 Since Michael elected to remain aloof from the actual warfare of the Lucifer rebellion, Gabriel called his personal staff together on Edentia and, in counsel with the Most Highs, elected to assume command of the loyal hosts of Satania. Michael remained on Salvington while Gabriel proceeded to Jerusem, and establishing himself on the sphere dedicated to the Father—the same Universal Father whose personality Lucifer and Satan had questioned—in the presence of the forgathered hosts of loyal personalities, he displayed the banner of Michael, the material emblem of the Trinity government of all creation, the three azure blue concentric circles on a white background.
1997 53:5.4 Aangezien Michael verkoos afzijdig te blijven van de eigenlijke oorlogvoering bij de opstand van Lucifer, riep Gabriël zijn persoonlijke staf samen op Edentia, en verkoos hij, na overleg met de Meest Verhevenen, het bevel over de getrouwe heerscharen van Satania op zich te nemen. Michael bleef op Salvington, terwijl Gabriël zich naar Jerusem begaf en zich installeerde op de wereld die gewijd is aan de Vader — dezelfde Universele Vader wiens persoonlijkheid door Lucifer en Satan in twijfel was getrokken. In tegenwoordigheid van de verzamelde heerscharen van getrouwe persoonlijkheden, ontrolde hij de banier van Michael, het materiële embleem van de heerschappij van de Triniteit over de gehele schepping, de drie azuurblauwe concentrische ringen op een witte achtergrond.
1955 53:5.5 The Lucifer emblem was a banner of white with one red circle, in the center of which a black solid circle appeared.
1997 53:5.5 Het embleem van Lucifer was een witte banier met één rode ring, in het centrum waarvan zich een effen zwarte cirkel vertoonde.
1955 53:5.6 “There was war in heaven; Michael’s commander and his angels fought against the dragon (Lucifer, Satan, and the apostate princes); and the dragon and his rebellious angels fought but prevailed not.” This “war in heaven” was not a physical battle as such a conflict might be conceived on Urantia. In the early days of the struggle Lucifer held forth continuously in the planetary amphitheater. Gabriel conducted an unceasing exposure of the rebel sophistries from his headquarters taken up near at hand. The various personalities present on the sphere who were in doubt as to their attitude would journey back and forth between these discussions until they arrived at a final decision.
1997 53:5.6 ‘En er kwam een oorlog in de hemel; Michaels aanvoerder en zijn engelen voerden oorlog tegen de draak (Lucifer, Satan en de afvallige vorsten); en de draak en zijn opstandige engelen voerden oorlog maar konden geen stand houden[18].’ Deze ‘oorlog in de hemel’ was geen lichamelijke strijd zoals ge u zo’n conflict op Urantia zoudt kunnen voorstellen. In de eerste dagen van de strijd oreerde Lucifer zonder onderbreking in het planetaire amfitheater. Vanuit het hoofdkwartier dat Gabriël daar dichtbij had betrokken, ontmaskerde deze voortdurend de opstandige drogredenen. De verschillende persoonlijkheden die op de wereld waren en twijfelden over het standpunt dat zij zouden innemen, reisden heen en weer tussen deze discussies, tot zij een finale beslissing hadden bereikt.
1955 53:5.7 But this war in heaven was very terrible and very real. While displaying none of the barbarities so characteristic of physical warfare on the immature worlds, this conflict was far more deadly; material life is in jeopardy in material combat, but the war in heaven was fought in terms of life eternal.
1997 53:5.7 Maar deze oorlog in de hemel was zeer verschrikkelijk en zeer werkelijk. Ofschoon er geen van de barbaarse praktijken werden vertoond die zo kenmerkend zijn voor fysieke oorlogvoering op de onvolwassen werelden, was dit conflict veel dodelijker: het materiële leven loopt gevaar in de materiële strijd, maar in de oorlog die in de hemel werd gestreden ging het om het eeuwig leven.
6. A LOYAL SERAPHIC COMMANDER
6. EEN GETROUWE SERAFIJNSE BEVELHEBBER
1955 53:6.1 There were many noble and inspiring acts of devotion and loyalty which were performed by numerous personalities during the interim between the outbreak of hostilities and the arrival of the new system ruler and his staff. But the most thrilling of all these daring feats of devotion was the courageous conduct of Manotia, the second in command of the Satania headquarters’ seraphim.
1997 53:6.1 Talrijke persoonlijkheden verrichtten vele nobele, inspirerende daden van toewijding en loyaliteit in de periode tussen het uitbreken der vijandigheden en de aankomst van de nieuwe regeerder van het stelsel en diens staf. Maar van al deze vermetele heldendaden van toewijding was het moedige gedrag van Manotia, de onderbevelhebber van de serafijnen van het hoofdkwartier van Satania, het aangrijpendst.
1955 53:6.2 At the outbreak of rebellion on Jerusem the head of the seraphic hosts joined the Lucifer cause. This no doubt explains why such a large number of the fourth order, the system administrator seraphim, went astray. The seraphic leader was spiritually blinded by the brilliant personality of Lucifer; his charming ways fascinated the lower orders of celestial beings. They simply could not comprehend that it was possible for such a dazzling personality to go wrong.
1997 53:6.2 Bij het uitbreken van de opstand op Jerusem sloot het hoofd van de serafijnse heerscharen zich aan bij de zaak van Lucifer. Ongetwijfeld is dit de verklaring voor het feit dat er zulk een groot aantal serafijnen van de vierde orde, de bestuursserafijnen van het stelsel, het verkeerde pad opging. De serafijnse aanvoerder werd geestelijk verblind door de briljante persoonlijkheid van Lucifer, wiens innemende manieren de hemelse wezens van de lagere orden fascineerde. Dezen konden eenvoudig niet bevatten dat het mogelijk was dat zulk een oogverblindende persoonlijkheid een misstap zou begaan.
1955 53:6.3 Not long since, in describing the experiences associated with the onset of the Lucifer rebellion, Manotia said: “But my most exhilarating moment was the thrilling adventure connected with the Lucifer rebellion when, as second seraphic commander, I refused to participate in the projected insult to Michael; and the powerful rebels sought my destruction by means of the liaison forces they had arranged. There was a tremendous upheaval on Jerusem, but not a single loyal seraphim was harmed.
1997 53:6.3 Kort geleden zei Manotia, toen zij haar ervaringen bij het begin van de opstand van Lucifer beschreef: ‘Mijn opbeurendste uren heb ik echter meegemaakt tijdens het opwindende avontuur in verband met de opstand van Lucifer, toen ik, als serafijns onderbevelhebber, weigerde deel te nemen aan de belediging van Michael die op stapel stond; de machtige opstandelingen trachtten mij te vernietigen door middel van de verbindingstroepen die zij in het veld hadden gebracht. Er was een verschrikkelijk oproer op Jerusem, maar geen enkele getrouwe serafijn werd schade berokkend.
1955 53:6.4 “Upon the default of my immediate superior it devolved upon me to assume command of the angelic hosts of Jerusem as the titular director of the confused seraphic affairs of the system. I was morally upheld by the Melchizedeks, ably assisted by a majority of the Material Sons, deserted by a tremendous group of my own order, but magnificently supported by the ascendant mortals on Jerusem.
1997 53:6.4 ‘Bij het in gebreke blijven van mijn directe superieur had ik de plicht om het bevel over de heerscharen der engelen op Jerusem op mij te nemen als titulair bestuurder van de verwarde serafijnse zaken van het stelsel. Ik werd moreel ondersteund door de Melchizedeks, bekwaam bijgestaan door de meerderheid der Materiële Zonen, verlaten door een enorm aantal van mijn eigen orde, maar op luisterrijke wijze gesteund door de opklimmende stervelingen op Jerusem.
1955 53:6.5 “Having been automatically thrown out of the constellation circuits by the secession of Lucifer, we were dependent on the loyalty of our intelligence corps, who forwarded calls for help to Edentia from the near-by system of Rantulia; and we found that the kingdom of order, the intellect of loyalty, and the spirit of truth were inherently triumphant over rebellion, self-assertion, and so-called personal liberty; we were able to carry on until the arrival of the new System Sovereign, the worthy successor of Lucifer. And immediately thereafter I was assigned to the corps of the Melchizedek receivership of Urantia, assuming jurisdiction over the loyal seraphic orders on the world of the traitorous Caligastia, who had proclaimed his sphere a member of the newly projected system of ‘liberated worlds and emancipated personalities’ proposed in the infamous Declaration of Liberty issued by Lucifer in his call to the ‘liberty-loving, free-thinking, and forward-looking intelligences of the misruled and maladministered worlds of Satania.’”
1997 53:6.5 ‘Omdat wij door de afscheiding van Lucifer automatisch waren afgesloten van de circuits van de constellatie, waren wij afhankelijk van de loyaliteit van ons inlichtingenkorps dat vanuit het nabijgelegen stelsel Rantulia onze verzoeken om hulp doorzond naar Edentia; en wij bemerkten dat het inherent was aan het koningschap van orde, het intellect van getrouwheid en de geest van waarheid om te triomferen over opstand, zelfbewustheid en zogenaamde persoonlijke vrijheid: wij waren in staat vol te houden tot de komst van de nieuwe Stelsel-Soeverein, de waardige opvolger van Lucifer. Onmiddellijk hierna werd ik aangesteld bij het korps der Melchizedek-curatoren van Urantia, en nam ik het gezag op mij over de getrouwe serafijnse orden op de wereld van de verrader Caligastia, die zijn wereld had uitgeroepen tot lid van het nieuw ontworpen stelsel van “bevrijde werelden en vrijgemaakte persoonlijkheden,” zoals voorgelegd in de schandelijke Vrijheidsverklaring, uitgegeven door Lucifer in zijn oproep aan de “vrijheidminnende, vrijdenkende en vooruitziende denkende wezens op de slecht geregeerde en slecht bestuurde werelden van Satania.”’
1997 53:6.6 Deze engel is nog steeds in dienst op Urantia, en is werkzaam als mede-aanvoerder der serafijnen.
7. HISTORY OF THE REBELLION
7. DE GESCHIEDENIS VAN DE OPSTAND
1955 53:7.1 The Lucifer rebellion was system wide. Thirty-seven seceding Planetary Princes swung their world administrations largely to the side of the archrebel. Only on Panoptia did the Planetary Prince fail to carry his people with him. On this world, under the guidance of the Melchizedeks, the people rallied to the support of Michael. Ellanora, a young woman of that mortal realm, grasped the leadership of the human races, and not a single soul on that strife-torn world enlisted under the Lucifer banner. And ever since have these loyal Panoptians served on the seventh Jerusem transition world as the caretakers and builders on the Father’s sphere and its surrounding seven detention worlds. The Panoptians not only act as the literal custodians of these worlds, but they also execute the personal orders of Michael for the embellishment of these spheres for some future and unknown use. They do this work as they tarry en route to Edentia.
1997 53:7.1 De opstand van Lucifer omvatte het gehele stelsel. Zevenendertig afvallige Planetaire Vorsten deden het bestuur van hun werelden grotendeels naar de zijde van de aartsrebel omslaan. Alleen op Panoptia slaagde de Planetaire Vorst er niet in gehoor te vinden bij zijn volk. Op deze wereld schaarde het volk, geleid door de Melchizedeks, zich achter Michael. Ellanora, een jonge vrouw van dat gebied van stervelingen, nam de leiding over de mensenrassen in handen, en geen enkele ziel op die door tweedracht verscheurde wereld schaarde zich onder de banier van Lucifer. Nadien hebben deze getrouwe Panoptianen steeds dienst gedaan op de zevende overgangswereld van Jerusem als verzorgers van en bouwers op de wereld van de Vader en de zeven detentie-werelden die haar omringen. De Panoptianen treden niet alleen op als de letterlijke beheerders van deze werelden, maar zijn ook de uitvoerders van de persoonlijke opdrachten van Michael ten aanzien van de verfraaiing van deze werelden, met het oog op een nog onbekend gebruik dat er in de toekomst van gemaakt zal worden. Zij doen d it werk tijdens hun verblijf aldaar, op weg naar Edentia.
1955 53:7.2 Throughout this period Caligastia was advocating the cause of Lucifer on Urantia. The Melchizedeks ably opposed the apostate Planetary Prince, but the sophistries of unbridled liberty and the delusions of self-assertion had every opportunity for deceiving the primitive peoples of a young and undeveloped world.
1997 53:7.2 Gedurende deze gehele periode bepleitte Caligastia op Urantia aldoor de zaak van Lucifer. De Melchizedeks boden bekwaam tegenstand aan de afvallige Planetaire Vorst, maar de drogredenen over ongebreidelde vrijheid en de waandenkbeelden over zelfbewustheid kregen alle gelegenheid om de primitieve volkeren op deze jonge, onontwikkelde wereld te misleiden.
1955 53:7.3 All secession propaganda had to be carried on by personal effort because the broadcast service and all other avenues of interplanetary communication were suspended by the action of the system circuit supervisors. Upon the actual outbreak of the insurrection the entire system of Satania was isolated in both the constellation and the universe circuits. During this time all incoming and outgoing messages were dispatched by seraphic agents and Solitary Messengers. The circuits to the fallen worlds were also cut off, so that Lucifer could not utilize this avenue for the furtherance of his nefarious scheme. And these circuits will not be restored so long as the archrebel lives within the confines of Satania.
1997 53:7.3 Alle propaganda voor de afscheiding was afhankelijk van persoonlijke inspanningen, omdat de nieuwsdienst en alle andere kanalen van interplanetaire communicatie buiten werking waren gesteld door de actie van de supervisoren van de circuits van het stelsel. Bij het daadwerkelijk uitbreken van de opstand werd het gehele stelsel Satania afgesloten van de circuits van zowel de constellatie als het universum. In deze tijd werden alle inkomende en uitgaande berichten overgebracht door serafijnse agenten en Solitaire Boodschappers. De circuits naar de gevallen werelden werden ook afgesneden, zodat Lucifer deze toegang niet kon gebruiken om zijn misdadige plan te bevorderen. En deze circuits zullen niet weer in werking worden gesteld zolang de aartsrebel in leven is binnen de grenzen van Satania.
1955 53:7.4 This was a Lanonandek rebellion. The higher orders of local universe sonship did not join the Lucifer secession, although a few of the Life Carriers stationed on the rebel planets were somewhat influenced by the rebellion of the disloyal princes. None of the Trinitized Sons went astray. The Melchizedeks, archangels, and the Brilliant Evening Stars were all loyal to Michael and, with Gabriel, valiantly contended for the Father’s will and the Son’s rule.
1997 53:7.4 Dit was een Lanonandek-opstand. De hogere orden van zonen van de plaatselijke universa deden niet mee aan de afscheiding van Lucifer, ofschoon enkele Levendragers die op de opstandige planeten gestationeerd waren, enigszins beïnvloed raakten door de opstand der trouweloze vorsten. Geen enkele Getrinitiseerde Zoon dwaalde af. De Melchizedeks, de aartsengelen en de Schitterende Avondsterren bleven allen trouw aan Michael en streden, samen met Gabriël, moedig voor de wil van de Vader en de heerschappij van de Zoon.
1955 53:7.5 No beings of Paradise origin were involved in disloyalty. Together with the Solitary Messengers they took up headquarters on the world of the Spirit and remained under the leadership of the Faithful of Days of Edentia. None of the conciliators apostatized, nor did a single one of the Celestial Recorders go astray. But a heavy toll was taken of the Morontia Companions and the Mansion World Teachers.
1997 53:7.5 Geen enkel wezen van Paradijs-oorsprong raakte bij de trouweloosheid betrokken. Samen met de Solitaire Boodschappers vestigden zij hun hoofdkwartier op de wereld van de Geest en schaarden zij zich onder de leiding van de Getrouwe der Dagen van Edentia. Geen van de bemiddelaars werd afvallig, en geen enkele Hemelse Registrator dwaalde af. Maar van de Morontia-Metgezellen en de Woningwereld-Leraren werd een zware tol geëist.
1955 53:7.6 Of the supreme order of seraphim, not an angel was lost, but a considerable group of the next order, the superior, were deceived and ensnared. Likewise a few of the third or supervisor order of angels were misled. But the terrible breakdown came in the fourth group, the administrator angels, those seraphim who are normally assigned to the duties of the system capitals. Manotia saved almost two thirds of them, but slightly over one third followed their chief into the rebel ranks. One third of all the Jerusem cherubim attached to the administrator angels were lost with their disloyal seraphim.
1997 53:7.6 Geen enkele engel van de allerhoogste orde der serafijnen ging verloren, maar van de volgende orde, de hogere serafijnen, liet zich een aanzienlijk aantal om de tuin leiden en verstrikken. Een aantal engelen van de derde ofwel toezichthoudende orde werd eveneens misleid. De vreselijke breuk vond echter plaats in de vierde groep, de bestuursengelen, de serafijnen die gewoonlijk worden aangesteld om dienst te doen op de hoofdwerelden van de stelsels. Manotia redde bijna twee derden van dezen, maar iets meer dan één derde volgde hun aanvoerder toen deze zich aansloot bij de gelederen der opstandelingen. Een derde van alle cherubijnen op Jerusem die waren toegevoegd aan de bestuursengelen ging samen met hun ontrouwe serafijnen verloren.
1955 53:7.7 Of the planetary angelic helpers, those assigned to the Material Sons, about one third were deceived, and almost ten per cent of the transition ministers were ensnared. In symbol John saw this when he wrote of the great red dragon, saying: “And his tail drew a third part of the stars of heaven and cast them down in darkness.”
1997 53:7.7 Van de planetaire helpers, de engelen toegewezen aan de Materiële Zonen, werd ongeveer een derde misleid, en bijna tien procent van de overgangsdienaren raakte verstrikt. In symbolische vorm zag Johannes dit, toen hij over de grote rode draak schreef, zeggende: ‘En zijn staart sleepte een derde van de sterren des hemels mede en wierp die in de duisternis neder[19].’
1955 53:7.8 The greatest loss occurred in the angelic ranks, but most of the lower orders of intelligence were involved in disloyalty. Of the 681,217 Material Sons lost in Satania, ninety-five per cent were casualties of the Lucifer rebellion. Large numbers of midway creatures were lost on those individual planets whose Planetary Princes joined the Lucifer cause.
1997 53:7.8 Het grootste verlies werd geleden in de gelederen der engelen, maar ook de meeste lagere orden der denkende wezens raakten betrokken in trouweloosheid. Van de 681.217 Materiële Zonen die in Satania verloren zijn gegaan, was vijfennegentig procent het slachtoffer van de opstand van Lucifer. Grote aantallen middenschepselen gingen verloren op de individuele planeten wier Planetaire Vorsten de zaak van Lucifer aanhingen.
1955 53:7.9 In many respects this rebellion was the most widespread and disastrous of all such occurrences in Nebadon. More personalities were involved in this insurrection than in both of the others. And it is to their everlasting dishonor that the emissaries of Lucifer and Satan spared not the infant-training schools on the finaliter cultural planet but rather sought to corrupt these developing minds in mercy salvaged from the evolutionary worlds.
1997 53:7.9 In vele opzichten was deze rebellie de wijdst verbreide en rampzaligste van al dergelijke voorvallen in Nebadon. Bij deze opstand waren meer persoonlijkheden betrokken dan bij de beide voorgaande. En het strekt Lucifer en Satan tot eeuwige schande dat hun afgezanten de opleidingsscholen voor kleine kinderen op de culturele planeet der volkomenen niet spaarden, maar integendeel het zich ontwikkelende bewustzijn van deze kinderen die in barmhartigheid van de evolutionaire werelden in veiligheid waren gebracht, trachtten te corrumperen.
1955 53:7.10 The ascending mortals were vulnerable, but they withstood the sophistries of rebellion better than the lower spirits. While many on the lower mansion worlds, those who had not attained final fusion with their Adjusters, fell, it is recorded to the glory of the wisdom of the ascension scheme that not a single member of the Satania ascendant citizenship resident on Jerusem participated in the Lucifer rebellion.
1997 53:7.10 De opklimmende stervelingen waren kwetsbaar, maar weerstonden de bedrieglijke redeneringen der opstand beter dan de lagere geesten. Ofschoon velen op de lagere woningwerelden, zij die de finale fusie met hun Richter nog niet hadden bereikt, ten val kwamen, moet hier ter glorie van de wijsheid van het opklimmingsplan worden vastgelegd dat geen enkele der opklimmende burgers van Satania die op Jerusem verbleven, deelnam aan de opstand van Lucifer.
1955 53:7.11 Hour by hour and day by day the broadcast stations of all Nebadon were thronged by the anxious watchers of every imaginable class of celestial intelligence, who intently perused the bulletins of the Satania rebellion and rejoiced as the reports continuously narrated the unswerving loyalty of the ascending mortals who, under their Melchizedek leadership, successfully withstood the combined and protracted efforts of all the subtle evil forces which so swiftly gathered around the banners of secession and sin.
1997 53:7.11 Uur na uur, dag in dag uit, waren de omroepstations van geheel Nebadon omstuwd door bezorgde waarnemers uit iedere denkbare klasse van hemelse wezens, die de bulletins over de opstand in Satania gespannen doornamen en zich verheugden toen de verslagen voortdurend melding maakten van de onwankelbare trouw van de opklimmende stervelingen, die onder de leiding van de Melchizedeks met goed gevolg de gecombineerde, langdurige inspanningen weerstonden van alle sluwe, boze machten die zich zo snel onder de banieren van afscheiding en zonde hadden verzameld.
1955 53:7.12 It was over two years of system time from the beginning of the “war in heaven” until the installation of Lucifer’s successor. But at last the new Sovereign came, landing on the sea of glass with his staff. I was among the reserves mobilized on Edentia by Gabriel, and I well remember the first message of Lanaforge to the Constellation Father of Norlatiadek. It read: “Not a single Jerusem citizen was lost. Every ascendant mortal survived the fiery trial and emerged from the crucial test triumphant and altogether victorious.” And on to Salvington, Uversa, and Paradise went this message of assurance that the survival experience of mortal ascension is the greatest security against rebellion and the surest safeguard against sin. This noble Jerusem band of faithful mortals numbered just 187,432,811.
1997 53:7.12 Vanaf het begin van de ‘oorlog in de hemel’ duurde het meer dan twee jaar stelsel-tijd voordat de opvolger van Lucifer werd geïnstalleerd[20]. Maar ten slotte kwam de nieuwe Soeverein, en landde met zijn staf op de glazen zee. Ik hoorde tot de reservisten die door Gabriël op Edentia waren gemobiliseerd, en ik herinner me de eerste boodschap van Lanaforge aan de Constellatie-Vader van Norlatiadek zeer goed. Zij luidde: ‘Geen enkele burger van Jerusem is verloren gegaan[21]. Iedere opklimmende sterveling heeft de vuurproef overleefd en is triomferend, als volkomen overwinnaar, uit deze cruciale beproeving tevoorschijn gekomen.’ En deze boodschap, die de verzekering inhield dat de overlevingservaring in de opklimming van stervelingen de grootste veiligheid biedt tegen opstand en de zekerste waarborg tegen zonde, werd doorgezonden naar Salvington, Uversa en het Paradijs. Deze edele groep getrouwe stervelingen op Jerusem telde precies 187.432.811 leden.
1955 53:7.13 With the arrival of Lanaforge the archrebels were dethroned and shorn of all governing powers, though they were permitted freely to go about Jerusem, the morontia spheres, and even to the individual inhabited worlds. They continued their deceptive and seductive efforts to confuse and mislead the minds of men and angels. But as concerned their work on the administrative mount of Jerusem, “their place was found no more.”
1997 53:7.13 Bij de aankomst van Lanaforge werden de aartsrebellen onttroond en werden hun al hun bestuurlijke bevoegdheden ontnomen, ofschoon het hun werd toegestaan zich vrij te bewegen op Jerusem en de morontia-werelden en zelfs naar de individuele bewoonde werelden te gaan. Zij bleven doorgaan met hun bedrieglijke, verleidelijke pogingen om het denken van mensen en engelen te verwarren en te misleiden. Maar wat hun werk op de bestuurlijke heuvel van Jerusem betreft, ‘werd hun plaats niet meer gevonden[22].’
1955 53:7.14 While Lucifer was deprived of all administrative authority in Satania, there then existed no local universe power nor tribunal which could detain or destroy this wicked rebel; at that time Michael was not a sovereign ruler. The Ancients of Days sustained the Constellation Fathers in their seizure of the system government, but they have never handed down any subsequent decisions in the many appeals still pending with regard to the present status and future disposition of Lucifer, Satan, and their associates.
1997 53:7.14 Ofschoon Lucifer uit alle bestuurlijke macht in Satania was ontzet, bestond er toen geen macht of rechtbank in het plaatselijk universum die deze verdorven opstandeling kon detineren of vernietigen: in die tijd was Michael nog geen soeverein regeerder. De Ouden der Dagen steunden de Constellatie-Vaders toen dezen de regering van het stelsel aan zich trokken, maar zij hebben sindsdien geen andere uitspraken gedaan in de vele appels die nog hangende zijn met betrekking tot de huidige status van Lucifer, Satan en hun medewerkers, of de maatregelen die in de toekomst ten aanzien van hen genomen zullen worden.
1955 53:7.15 Thus were these archrebels allowed to roam the entire system to seek further penetration for their doctrines of discontent and self-assertion. But in almost two hundred thousand Urantia years they have been unable to deceive another world. No Satania worlds have been lost since the fall of the thirty-seven, not even those younger worlds peopled since that day of rebellion.
1997 53:7.15 Aldus werd het deze aartsrebellen toegestaan om het gehele stelsel te doorkruisen ten einde hun leer van misnoegen en zelfbewustheid verder wortel te doen schieten. Maar in bijna tweehonderdduizend Urantia-jaar zijn zij niet in staat gebleken nog een wereld te misleiden. Sinds de val van de zevenendertig werelden in Satania is er geen wereld meer verloren gegaan, zelfs niet één van de jongere werelden die sinds die dag van opstand bevolkt zijn geraakt[23].
8. THE SON OF MAN ON URANTIA
8. DE ZOON DES MENSEN OP URANTIA
1955 53:8.1 Lucifer and Satan freely roamed the Satania system until the completion of the bestowal mission of Michael on Urantia. They were last on your world together during the time of their combined assault upon the Son of Man.
1997 53:8.1 Lucifer en Satan doorkruisten het stelsel Satania vrijelijk tot de voltooiing van de zelfschenkingsmissie van Michael op Urantia. Zij waren voor het laatst samen op uw wereld ten tijde van hun gecombineerde aanval op de Zoon des Mensen.
1955 53:8.2 Formerly, when the Planetary Princes, the “Sons of God,” were periodically assembled, “Satan came also,” claiming that he represented all of the isolated worlds of the fallen Planetary Princes. But he has not been accorded such liberty on Jerusem since Michael’s terminal bestowal. Subsequent to their effort to corrupt Michael when in the bestowal flesh, all sympathy for Lucifer and Satan has perished throughout all Satania, that is, outside the isolated worlds of sin.
1997 53:8.2 Wanneer voordien de Planetaire Vorsten, de ‘Zonen van God’ periodiek verzameld waren, ‘kwam Satan ook,’ bewerende dat hij alle geïsoleerde werelden van de gevallen Planetaire Vorsten vertegenwoordigde[24][25]. Maar deze vrijheid wordt hem op Jerusem sinds Michaels laatste zelfschenking niet meer toegestaan. Tengevolge van de poging van Lucifer en Satan om Michael te corrumperen toen hij in het vlees der zelfschenking was, is in heel Satania alle sympathie voor hen verdwenen, dat wil zeggen, buiten de geïsoleerde werelden van zonde.
1955 53:8.3 The bestowal of Michael terminated the Lucifer rebellion in all Satania aside from the planets of the apostate Planetary Princes. And this was the significance of Jesus’ personal experience, just before his death in the flesh, when he one day exclaimed to his disciples, “And I beheld Satan fall as lightning from heaven.” He had come with Lucifer to Urantia for the last crucial struggle.
1997 53:8.3 De zelfschenking van Michael heeft de opstand van Lucifer in heel Satania beëindigd, behalve op de planeten van de afvallige Planetaire Vorsten[26]. En dit was de betekenis van Jezus’ persoonlijke ervaring, kort voor zijn dood in het vlees, toen hij op een dag tegen zijn discipelen uitriep: ‘En ik zag Satan als bliksem uit de hemel vallen[27].’ Deze was met Lucifer naar Urantia gekomen voor de laatste, cruciale strijd.
1955 53:8.4 The Son of Man was confident of success, and he knew that his triumph on your world would forever settle the status of his agelong enemies, not only in Satania but also in the other two systems where sin had entered. There was survival for mortals and security for angels when your Master, in reply to the Lucifer proposals, calmly and with divine assurance replied, “Get you behind me, Satan.” That was, in principle, the real end of the Lucifer rebellion. True, the Uversa tribunals have not yet rendered the executive decision regarding the appeal of Gabriel praying for the destruction of the rebels, but such a decree will, no doubt, be forthcoming in the fullness of time since the first step in the hearing of this case has already been taken.
1997 53:8.4 De Zoon des Mensen was vol vertrouwen dat hij zou slagen, en hij wist dat zijn triomf op uw wereld de status van zijn eeuwenoude vijanden voor altijd zou regelen, niet alleen in Satania maar ook in de twee andere stelsels waar zonde haar intrede had gedaan. Er was overleving voor stervelingen en veiligheid voor engelen toen uw Meester, in antwoord op de voorstellen van Lucifer, kalm en met goddelijke zekerheid sprak: ‘Ga achter mij, Satan[28].’ Dit was, in principe, het werkelijke einde van de opstand van Lucifer. De rechtbanken op Uversa hebben weliswaar inzake het appèl van Gabriël waarbij hij verzoekt de opstandelingen te vernietigen, hun beslissing tot tenuitvoerlegging nog niet uitgesproken, maar een dergelijke beslissing zal in de volheid der tijden ongetwijfeld worden genomen, aangezien de eerste stap in de behandeling van deze zaak reeds is gezet.
1955 53:8.5 Caligastia was recognized by the Son of Man as the technical Prince of Urantia up to near the time of his death. Said Jesus: “Now is the judgment of this world; now shall the prince of this world be cast down.” And then still nearer the completion of his lifework he announced, “The prince of this world is judged.” And it is this same dethroned and discredited Prince who was once termed “God of Urantia.”
1997 53:8.5 Caligastia werd door de Zoon des Mensen tot kort voor diens dood erkend als de formele Vorst van Urantia. Jezus sprak: ‘Nu gaat er een oordeel over deze wereld; nu zal de vorst dezer wereld neergeworpen worden[29].’ Toen de voltooiing van zijn levenswerk nog nader was gekomen, kondigde hij aan: ‘De vorst dezer wereld is geoordeeld[30].’ En het is deze zelfde onttroonde en tot schande gekomen Vorst, die eens werd aangeduid als de ‘God van Urantia[31].’
1955 53:8.6 The last act of Michael before leaving Urantia was to offer mercy to Caligastia and Daligastia, but they spurned his tender proffer. Caligastia, your apostate Planetary Prince, is still free on Urantia to prosecute his nefarious designs, but he has absolutely no power to enter the minds of men, neither can he draw near to their souls to tempt or corrupt them unless they really desire to be cursed with his wicked presence.
1997 53:8.6 Het laatste wat Michael deed voordat hij Urantia verliet, was dat hij Caligastia en Daligastia genade aanbood, maar zij versmaadden zijn tedere voorstel. Het staat Caligastia, uw afvallige Planetaire Vorst, nog steeds vrij om op Urantia zijn misdadige plannen na te streven, maar hij heeft absoluut geen macht om het bewustzijn van mensen binnen te dringen en evenmin kan hij hun zielen benaderen om deze te verleiden of te corrumperen, tenzij zij werkelijk verlangen naar de vloek van zijn boze tegenwoordigheid.
1955 53:8.7 Before the bestowal of Michael these rulers of darkness sought to maintain their authority on Urantia, and they persistently withstood the minor and subordinate celestial personalities. But since the day of Pentecost this traitorous Caligastia and his equally contemptible associate, Daligastia, are servile before the divine majesty of the Paradise Thought Adjusters and the protective Spirit of Truth, the spirit of Michael, which has been poured out upon all flesh.
1997 53:8.7 Vóór de zelfschenking van Michael trachtten deze heersers der duisternis hun gezag op Urantia in stand te houden, en weerstonden zij hardnekkig de lagere, ondergeschikte hemelse persoonlijkheden. Maar sinds de dag van Pinksteren zijn deze verraderlijke Caligastia, en zijn even verachtelijke medewerker Daligastia, slaafs onderworpen in de tegenwoordigheid van de goddelijke majesteit der Gedachtenrichters van het Paradijs en de beschermende Geest van Waarheid, de geest van Michael, die is uitgestort over alle vlees.
1955 53:8.8 But even so, no fallen spirit ever did have the power to invade the minds or to harass the souls of the children of God. Neither Satan nor Caligastia could ever touch or approach the faith sons of God; faith is an effective armor against sin and iniquity. It is true: “He who is born of God keeps himself, and the wicked one touches him not.”
1997 53:8.8 Zelfs nu dit zo is, moet echter worden gezegd dat geen enkele gevallen geest ooit de macht heeft gehad om het bewustzijn van de kinderen Gods binnen te dringen of hun ziel te kwellen. Noch Satan noch Caligastia heeft ooit de geloofszonen Gods kunnen beroeren of benaderen; geloof is een doelmatig pantser tegen zonde en ongerechtigheid[32]. Het is waar: ‘Hij die uit God geboren is, bewaart zichzelf, en de boze heeft geen vat op hem[33].’
1955 53:8.9 In general, when weak and dissolute mortals are supposed to be under the influence of devils and demons, they are merely being dominated by their own inherent and debased tendencies, being led away by their own natural propensities. The devil has been given a great deal of credit for evil which does not belong to him. Caligastia has been comparatively impotent since the cross of Christ.
1997 53:8.9 In het algemeen worden zwakke, verdorven stervelingen, wanneer men aanneemt dat zij onder de invloed staan van duivels en demonen, uitsluitend beheerst door hun eigen inherente, lage aanleg, omdat zij worden meegevoerd door hun eigen natuurlijke neigingen. Aan de duivel is veel kwaad toegeschreven dat hem niet toebehoort. Caligastia is betrekkelijk machteloos geweest sinds het kruis van Christus.
9. PRESENT STATUS OF THE REBELLION
9. DE HUIDIGE STAND VAN ZAKEN TEN AANZIEN VAN DE OPSTAND
1955 53:9.1 Early in the days of the Lucifer rebellion, salvation was offered all rebels by Michael. To all who would show proof of sincere repentance, he offered, upon his attainment of complete universe sovereignty, forgiveness and reinstatement in some form of universe service. None of the leaders accepted this merciful proffer. But thousands of the angels and the lower orders of celestial beings, including hundreds of the Material Sons and Daughters, accepted the mercy proclaimed by the Panoptians and were given rehabilitation at the time of Jesus’ resurrection nineteen hundred years ago. These beings have since been transferred to the Father’s world of Jerusem, where they must be held, technically, until the Uversa courts hand down a decision in the matter of Gabriel vs. Lucifer. But no one doubts that, when the annihilation verdict is issued, these repentant and salvaged personalities will be exempted from the decree of extinction. These probationary souls now labor with the Panoptians in the work of caring for the Father’s world.
1997 53:9.1 Reeds vroeg in de dagen van de opstand van Lucifer bood Michael alle opstandelingen redding aan. Hij bood aan om allen die blijk gaven van oprecht berouw, te vergeven en opnieuw aan te stellen bij een of andere dienst in het universum, wanneer hij de volledige soevereiniteit over het universum zou hebben bereikt. Geen der aanvoerders nam dit barmhartige aanbod aan. Duizenden van de engelen en hemelse wezens der lagere orden, waaronder honderden Materiële Zonen en Dochters, aanvaardden echter de genade die door de Panoptianen werd afgekondigd en werden gerehabiliteerd ten tijde van Jezus’ opstanding, negentienhonderd jaar geleden. Deze wezens zijn sindsdien overgebracht naar de wereld van de Vader bij Jerusem, waar zij formeel vastgehouden moeten worden totdat de rechtbanken van Uversa vonnis wijzen in de zaak van Gabriël contra Lucifer. Maar niemand betwijfelt dat wanneer het annihilatie-vonnis is uitgesproken, deze berouwvolle, geredde persoonlijkheden zullen worden uitgezonderd van het bevel tot vernietiging. Deze zielen die een proeftijd doormaken, arbeiden thans samen met de Panoptianen bij de verzorging van de wereld van de Vader[34].
1955 53:9.2 The archdeceiver has never been on Urantia since the days when he sought to turn back Michael from the purpose to complete the bestowal and to establish himself finally and securely as the unqualified ruler of Nebadon. Upon Michael’s becoming the settled head of the universe of Nebadon, Lucifer was taken into custody by the agents of the Uversa Ancients of Days and has since been a prisoner on satellite number one of the Father’s group of the transition spheres of Jerusem. And here the rulers of other worlds and systems behold the end of the unfaithful Sovereign of Satania. Paul knew of the status of these rebellious leaders following Michael’s bestowal, for he wrote of Caligastia’s chiefs as “spiritual hosts of wickedness in the heavenly places.”
1997 53:9.2 De aartsmisleider is nooit meer op Urantia geweest sinds de dagen toen hij trachtte Michael af te brengen van diens bedoeling om de zelfschenking te voltooien en zich finaal en zeker te installeren als de onbeperkte regeerder van Nebadon. Toen Michael het vaste hoofd van het universum Nebadon werd, is Lucifer in hechtenis genomen door de vertegenwoordigers van de Ouden der Dagen op Uversa, en sindsdien is hij een gevangene op satelliet nummer één van de groep overgangswerelden van Jerusem die de werelden van de Vader zijn[35]. En hier aanschouwen de regeerders van andere werelden en stelsels het einde van de trouweloze Soeverein van Satania. Paulus was bekend met de status van deze opstandige leiders na de zelfschenking van Michael, want hij schreef over Caligastia’s aanvoerders als ‘geestelijke heerscharen van boosheid in de hemelse gewesten[36].’
1955 53:9.3 Michael, upon assuming the supreme sovereignty of Nebadon, petitioned the Ancients of Days for authority to intern all personalities concerned in the Lucifer rebellion pending the rulings of the superuniverse tribunals in the case of Gabriel vs. Lucifer, placed on the records of the Uversa supreme court almost two hundred thousand years ago, as you reckon time. Concerning the system capital group, the Ancients of Days granted the Michael petition with but a single exception: Satan was allowed to make periodic visits to the apostate princes on the fallen worlds until another Son of God should be accepted by such apostate worlds, or until such time as the courts of Uversa should begin the adjudication of the case of Gabriel vs. Lucifer.
1997 53:9.3 Toen Michael de allerhoogste soevereiniteit in Nebadon op zich had genomen, verzocht hij de Ouden der Dagen om toestemming om alle persoonlijkheden die betrokken waren in de opstand van Lucifer te interneren, in afwachting van de uitspraken van de rechtbanken van het superuniversum in de zaak van Gabriël contra Lucifer, die bijna tweehonderdduizend jaar geleden, naar uw tijdrekening, op de rol was geplaatst van het hoge gerechtshof van Uversa[37]. De Ouden der Dagen willigden het verzoek van Michael in met betrekking tot de groep hoofdwerelden in het stelsel, met slechts één enkele uitzondering: Satan kreeg toestemming om periodiek bezoeken af te leggen aan de afvallige vorsten op de gevallen werelden, totdat een andere Zoon van God door deze afvallige werelden zou zijn aanvaard, of tot de tijd dat de rechtbanken van Uversa een begin zouden maken met hun arbitrage in de zaak van Gabriël contra Lucifer.
1955 53:9.4 Satan could come to Urantia because you had no Son of standing in residence—neither Planetary Prince nor Material Son. Machiventa Melchizedek has since been proclaimed vicegerent Planetary Prince of Urantia, and the opening of the case of Gabriel vs. Lucifer has signalized the inauguration of temporary planetary regimes on all the isolated worlds. It is true that Satan did periodically visit Caligastia and others of the fallen princes right up to the time of the presentation of these revelations, when there occurred the first hearing of Gabriel’s plea for the annihilation of the archrebels. Satan is now unqualifiedly detained on the Jerusem prison worlds.
1997 53:9.4 Satan kon naar Urantia komen omdat er geen permanente Zoon was die op uw wereld resideerde — noch een Planetaire Vorst noch een Materiële Zoon. Sindsdien is Machiventa Melchizedek uitgeroepen tot plaatsvervangend Planetair Vorst van Urantia, en de opening van de zaak van Gabriël contra Lucifer is het signaal geweest voor de installatie van tijdelijke planetaire regeringen op alle geïsoleerde werelden. Weliswaar heeft Satan tot aan de tijd van de schenking van deze openbaringen, toen de eerste behandeling van Gabriëls pleidooi voor de vernietiging van de aartsrebellen plaatsvond, periodiek bezoeken gebracht aan Caligastia en andere gevallen vorsten, doch nu is hij onvoorwaardelijk gedetineerd op de gevangeniswerelden van Jerusem.
1955 53:9.5 Since Michael’s final bestowal no one in all Satania has desired to go to the prison worlds to minister to the interned rebels. And no more beings have been won to the deceiver’s cause. For nineteen hundred years the status has been unchanged.
1997 53:9.5 Sinds Michaels laatste zelfschenking heeft niemand in heel Satania het verlangen gevoeld om naar de gevangeniswerelden te gaan en de daar geïnterneerde opstandelingen bij te staan. Bovendien hebben zich geen andere wezens voor de zaak van de misleider laten winnen. Negentienhonderd jaar lang is de toestand ongewijzigd gebleven[38].
1955 53:9.6 We do not look for a removal of the present Satania restrictions until the Ancients of Days make final disposition of the archrebels. The system circuits will not be reinstated so long as Lucifer lives. Meantime, he is wholly inactive.
1955 53:9.7 The rebellion has ended on Jerusem. It ends on the fallen worlds as fast as divine Sons arrive. We believe that all rebels who will ever accept mercy have done so. We await the flashing broadcast that will deprive these traitors of personality existence. We anticipate the verdict of Uversa will be announced by the executionary broadcast which will effect the annihilation of these interned rebels. Then will you look for their places, but they shall not be found. “And they who know you among the worlds will be astonished at you; you have been a terror, but never shall you be any more.” And thus shall all of these unworthy traitors “become as though they had not been.” All await the Uversa decree.
1997 53:9.7 De opstand is op Jerusem ten einde. Zij eindigt op de gevallen werelden zodra daar goddelijke Zonen arriveren. Wij geloven dat alle opstandelingen die ooit genade zullen aanvaarden, dit reeds gedaan hebben. Wij wachten op de flits van de nieuwsuitzending waardoor deze verraders hun bestaan als persoonlijkheid zal worden ontnomen. Wij verwachten dat de uitspraak van Uversa bekend gemaakt zal worden in de executionaire nieuwsuitzending die de vernietiging van de geïnterneerde opstandelingen zal voltrekken. Dan zult ge hen in hun plaatsen zoeken, maar zij zullen niet gevonden worden[40]. ‘En zij die u kennen onder de werelden zullen verbaasd zijn over u; ge zijt een verschrikking geweest, maar ge zult nimmermeer zijn[41].’ En zo zullen al deze onwaardige verraders ‘worden alsof zij niet geweest waren[42].’ Allen wachten op het besluit van Uversa.
1955 53:9.8 But for ages the seven prison worlds of spiritual darkness in Satania have constituted a solemn warning to all Nebadon, eloquently and effectively proclaiming the great truth “that the way of the transgressor is hard”; “that within every sin is concealed the seed of its own destruction”; that “the wages of sin is death.”
1997 53:9.8 Eeuwenlang echter, zijn de zeven gevangeniswerelden van geestelijke duisternis in Satania een ernstige waarschuwing geweest voor heel Nebadon, een welsprekende, doeltreffende verkondiging van de grote waarheid dat ‘de weg van de overtreder moeilijk is;’ ‘dat binnen iedere zonde het zaad verborgen ligt van haar eigen vernietiging,’ dat ‘het loon der zonde de dood is[43][44].’
1955 53:9.9 [Presented by Manovandet Melchizedek, onetime attached to the receivership of Urantia.]
1997 53:9.9 [Aangeboden door Manovandet Melchizedek, voorheen verbonden aan het curatorium van Urantia.]
| Verhandeling 52. Planetaire tijdvakken van stervelingen |
Inhoudsopgave
Enige versie |
Verhandeling 54. Problemen ten aanzien van de opstand van Lucifer |